اخترنیوز مولتی مدیا
چشم های همیشه منتظر
پری افسای
قسمت اول
در جوامع بشری همیشه این طور به نظر می رسد که اختلاف طبقاتی باعث تفکیک یک عده از عدۀ دیگر می شود. باید بگویم که تقریبا درست فکر می‌کنیم و همیشه جامعه از چند قشر مختلف تشکیل میشود که افرادش خود به خود در رده بندی های خاص قرار می گیرند و مسلم است که افرادی که داراتر هستند به مراتب قدرتمند تر از افراد ندار یا قشر ضعیف جامعه می باشند. به طور مثال شخص پولدار راحت تر از شخص بی پول از پسِ بیماری‌اش بر می آید و اینطور به نظر می رسد که همیشه اقشار دارا موفق تر از ندارها هستند.
اما من تجربه‌ای در مکانی دارم که ثابت می کند تقریبا همۀ افراد آن اعم از پولدار و فقیر، دارا و ندار، هر دو در یک ردیف قرار گرفته‌اند. جایی که پول با همۀ عظمتش، به متاعی بی ارزش تبدیل می شود و تمام افرادی که در یک جا جمع می شوند برای داد رسی، با هم برابرند. قلب هایی که همیشه مضطربند، چشم هایی که همیشه در انتظار خبرند، دست هایی که از استرس و بی خوابی های شبانه، همواره یخ کرده‌اند و اعصاب ضعیفی که طاقت کوچکترین مسائلی را ندارند و مدام معترضند.
بله این قشر مستأصل و همیشه مضطرب، پناهنده یا پناه جویانی هستند که هر کدام بنا بر مسئله‌ای که او را مجبور به ترک خاک وطن خویش کرده، به کشور همسایه پناه برده و از سرِ اجبار خود را به سازمان ملل معرفی کرده است و از خانه و شهر و دیار و از همه مهم تر از مادرِ خود یعنی وطنش جدا گشته و آواره و سرگردان به دنبال مکانی امن برای آزاد زیستن، به دلایل مذهبی، نبود آزادی بیان و… می‌گردد. یعنی برای داشتن کمترین حق شهروندی که انتخاب یک راه یا مسیری است که در آن احساس بهتری دارند و این حق قانونیِ هر شهروند است؛ مجبور به پذیرفتن راهی هستند که آغازش را ما تعیین می کنیم و پایانش در دست کیست، خدا میداند.
افرادی که فقط به امید شنیدن خبری هر چند کوچک، شب ها را به صبح و روزها را به شب تبدیل می‌کنند و بی هدف و سرگردان از سویی به سوی دیگر در حرکتند.
به راستی چه نامی می توان بر این بازی های روانی نهاد؟ سیاست؟ آزارهای روانی یا شاید برای برکندن نسل بشر، دست به این بازی هایِ منزجر کننده می زنند. آیا عده‌ای نشسته‌اند و به انسان های آواره به چشم بازیِ شطرنج نگاه می کنند و از زدن مهره‌ها لذت می برند و با ناله‌ها و ضجه‌های انسان ها، با هیجانی وصف ناپذیر یکدیگر را کیش و مات می کنند؟
چه کسی پاسخگوی این همه جرم و جنایتی ست که درحق این قشر آسیب پذیرصورت می گیرد؟
باسپاس از شما بانوی غیرتمند ایرانی . پایدار و پیروز باشیدبانو افسانه رستمی عزیز.
دکتر پریسا قاسمی نازنین سپاس از شما که به این زیبایی بی عدالتی سازمان ملل رو به چالش کشیدی پیروز باشی و تندرست