آبان خونین و غرب کر و کور‎، افسانه رستمی

افسانه رستمی

یکسال گذشت،  از روزی که مردم به خیابان امدند تا فریاد آزادیخواهی و حق خواهی شان را به گوش جهان برسانند،  اما سهمشان گلوله بود بر سر و سینه . سکوت مرگبار غرب و شرق در برابر اینهمه جنایت و کشتار جای تعجب ندارد   حداقل برای کسانی که میدانند که وجود جمهوری اسلامی که خود دست نشانده غرب است نعمتی است برای  دوول غرب . مردم ایران برای هیچ سازمان حقوق بشری ارزشی ندارد نه تنها ملت ایران بلکه کل مردم خاورمیانه ، و امروزه حتی مردم عادی کوچه و بازار هم به این نتیجه رسیده اند که زمانی ما مهم و قابل توجه هستیم که آشوب در کشورهای خاورمیانه خوراکی باشد برای رسانه های دروغ گو که در دستان عده ای خاص هستند .آن هم صرفا برای خالی کردن جیب همین کشورهای ثروتمند و نادان .

ابان ماه سال گذشته اوج پلیدی جمهوری اسلامی در طول چهل و دو سال گذشته بود .  بی شرمی و وقاحت جمهوری اسلامی به قدری زیاد شده که مستقیما و بدون ترس از سازمان های حقوق بشری، در کف خیابان ملت را به گلوله می بندد و در چشم خانواده کشته شدگان نگاه میکند و با بی شرمی میگوید کدام آبان ؟

نیزارهای ماهشهر را انکار می کنند و کشتن ۱۷۶ تن انسان بی گناه در آسمان را خطای انسانی می نامند و خانواده جانباختگان را تهدید میکنند و مورد تجاوز قرار میدهند و رسانه های بی شرمی مثل ایت الله بی بی سی و ضد ایران اینترنشنال و من و تو که نه، بلکه تو و جمهوری اسلامی، با وقاحت بر جنایاتشان سرپوش میگذارند و بدین ترتیب  هرآنچه بوی زندگی میدهد را در ایران اشغال شده از ملت گرفته اند.

آبان ادامه خواهد داشته و تمام ماههای سال آبان خواهند بود. داغ چهل و دو ساله جمهوری جهل و نکبت جمهوری اسلامی هرگز کهنه نخواهد شد تا روز سرنگونی کلیت نظام نا مقدس و خونخوار شیطان صفت!