بلوچستان را دريابيم! عباس(بابك) رحمتى

خون در مقابل نان!

عباس(بابك) رحمتى

بنابر اطلاع رسانی مرکز مطالعات بلوچستان: “گزارش ها و ویدئو های منتشر شده فراوان روز دوشنبه ٤ اسفند ١٣٩٩ مطابق با ۲۲ فوریه ٢٠٢١ دهها تن سوخت کش (سوختبر) بلوچ در منطقه مرزی بمپُشت با پاکستان در جنوب شرقی سراوان توسط نیروهای سپاه پاسداران مورد حمله قرار گرفته و  طبق بعضی از گزارش ها بین ١١ تا ٣٧ سوختبر (سوخت كش) کشته و دهها تن زخمی شده اند”.

ميدانيم، كولبری و سوخت برى (سوختكشى) نه قاچاقچيگرى و نه خلافكارى و نه رانتخواری است. آنها جوانانى هستند غيرتمند كه مى خواهند، شرمنده  همسر و فرزندانشان و يا پدران و مادران سالخورده خود نباشند. به خاطر همين است كه پر خطرترين راه را براى امرار و معاش خانواده در پيش گرفته اند. آمار نماينده مجلس از بلوچستان، گويای روشن اين واقعيت است. وى، بيكارى در آن منطقه را ٦٥ درصد و زاهدان را با ٤٠ درصد عنوان كرد. صيادان تقريبا بيكار هستند، با اين حال سپاه پاسداران مشهور به برادران قاچاقچى(۱)، همچون غارتگرانى حرفه اى و مسلح با تمام قدرت، منابع و مناطق سرمايه ساز كشور را از آن خود كرده است، سپاه سالهاست كه براى افزودن سرمايه های خود هر زمان خواسته مردم را به گلوله بسته است.

امروز بلوچستان و ساير نقاط ايران، زير سم ستوران سپاه پاسداران است كه با گلوله هاى فله ای آتش بر سر مردم ما مى ريزند. سپاه پاسداران طرحی را در حال اجرا دارد که به «طرح رزاق» معروف است و قصد دارند به واسطه ی آن قاچاق سوخت را به انحصار خود درآورند.

حال با اين هيولاى سيرى ناپذير چه بايد كرد؟ بی شک تنها راه حل مبارزه است و باز مبارزه! راهى ديگر باقى نمى ماند! مبارزه در اين منطقه آغاز شده است و جان در مقابل نان قرار گرفته است. هر كس خود را ايرانى ميداند، در هر نقطه اى در ايران باید بپا خيزد. ما ايرانيان خارج كشور، هم در سراسر جهان با همبستگی ملى خود باید صداى آنها باشیم تاكشتار و جنايات رژيم را به گوش جهانيان برسانيم. امروز هر ايرانى، بايد فقط به مبارزه با  اين هيولا فكر كند و وارد عمل با آنها شود. امروز بايد همبستگى سراسری خود را به هموطنان سيستان و بلوچستانى نشان دهيم و از آنها حمايت كنيم، همه بايد بدانیم، تا رژيم ولايت فقیه را از خانه ى خود بيرون نكنيم، هر روز بدتر از اين هم خواهد شد. به گوشه اى از وضعيت مردم آن منطقه نگاه كنيد تا به مبارزه بر حق آنها كه به مانند خون در برابر نان است، پى ببريم. و وظیفه ی ملی و انسانی ماست که تا می توانیم حمایت و خبر رسانی کنیم.

همه ميدانيم، بسيارى از جوانان ناراضى منطقه در بلوچستان تنها راه درآمدشان همين سوختكشى است. بايد گفت؛ در آن منطقه خشك و بى آب و برق، نه كارخانه اى وجود دارد و نه امكان ديگری، اگر كارهايى مانند مغازه دارى و و دكاندارى هم  وجود داشته باشد براى مسائل امنيتى، با دستور از بالا / حكم حكومتى، عمدا غيربومى ها را به كار مى گيرند. رژيم فاشيستى-مذهبى، كشاورزى آن منطقه را از بين برده است و صيد ماهى كه منبع در آمدی برای در آمد بود را در آنجا از صيادان بومى گرفته است. هندى ها و چينى ها را به  بندر چابهار و بندر گوادر  آورده اند و با هم وارد همکاری كرده است. حالا مى گويند؛ هندی ها چندان اهل سرمایه گذاری نیستند و باید بندر چابهار را به چینی ها می دادیم. تمامى امكانات را از مردمان آن منطقه گرفته اند. نه امكانات تحصيلی و نه آموزشی براى جوانان آن منطقه وجود دارد و نه حتی دبستان و دبيرستان به اندازه كافى، رژيم ضد انسانى تمام زمينه هاى پيشرفت را از آنها خصوصا كودكان و جوانان سلب كرده است! همين كمبودهاست كه جوانان را به سوخت برى كشانده است.

تنها راهى كه باقى میماند همين راه پرخطر سوخت برى است كه جوانان براى امرار و معاش خود برگزيده اند. حالا  كه سپاه قصد دارد تنها امكان باريك زندگى را هم از آنها بگيرد، بايد از آن مردم محروم حمايت كرد و در مقابل سركوبگران ايستاد.

حالا پس از كشتن تعدادى از جوانان، گروهی از شهروندان در شهرستان سراوان در اعتراض به کشته و زخمی شدن تعدادی از سوختبران، ‌در مقابل ساختمان فرمانداری این شهرستان دست به تجمع زدند. تجمع اعتراضی این افراد با مداخله نیروهای سپاه و نيروهاى امنیتی به خشونت کشیده شد و بر اساس ویدیوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی، نیروهای سپاه پاسداران بدون تذكر (به گفته شاهدان عينى) به سوى شهروندان با تيربار اقدام به شلیک كرده اند. تعدادى از آنها گلوله های ساچمه‌ای همراه داشتند. پرتاب گاز اشک آور از ديگر جنايات آنها بود که موجب زخمی و كشته شدن تعدادی از شهروندان شد. در اين ميان «محمد هادى مرعشى» معاون امنيتى انتظامى سيستان بلوچستان كه غير بومى است با پررويی تمام مى گويد”اينها پاكستانى بودن كه كشته شدند و نه ايرانى”!

در طول اين سالهای سياه حکومت جور و فساد جمهوری اسلامی، مردمان ناراضى ايران، در مقاطع مختلف نارضايتى خود را بارها نشان داده اند، حمله به راهپيمايى ها، اعتراض به خطر سانسور و تعطيلى روزنامه ها و جنبش گسترده سبز برای تقلب در انتخابات سال ١٣٨٨ و اعتراض به خاطر گرانى بنزين در سال ٩٨ جوابش فقط گلوله بود و …، بارها ميليون ها معترض به خيابانها آمدن تا بگويند ما رژيم ولايت فقیه را نمى خواهيم كه با ضد انسانى ترين روش، آنها را سركوب كردند. اينبار در بلوچستان مردم به پاخاستند. بيائيد اين بار نگذاريم اين جنبش از شتاب باز ايستد.

چرا و چگونه، رژيم آدمكشِ توانسته است اين جنبش ها را سركوب كند؟ در حاليكه نيروى مردمى ما هر بار با انگيزه و پتانسيل بالايى به خيابانها آمده تا از «حق تعيين سرنوشت» خود دفاع كند، با سركوب و كشتار مواجه شده است. رژيم آدمكش در ايران كشتار و سركوب كرده و منطقة را به آشوب كشانده و مى كشاند. راه حل چيست؟ تنها راه حل در اين مبارزه ى نفس گير سازماندهى است. اگر اين نيروى جوان در سراسر ايران سازماندهى شود، جنبش تداوم پيدا كرده و رژيم به راحتى نمى تواند چنين سركوبهايى را ادامه دهد. پس به تشكيل هسته هاى مقاومت روى آوريم و پس از تشكيل هسته هاى مقاومت با تعيين رابط هاى خود هسته ها را بهم وصل كنيم. اگر اين هسته ها به هم وصل شوند همچون زنجيره اى در سراسر كشور پنهاور ایران به توده ی مقاومت تبديل خواهد شد كه از هم ناگسستنى است و سركوب آن بسيار دشوار خواهد بود.

از امروز سازماندهى كنيد تا توطئه هاى رژيم را به موقع مهار كنيم. با وجود چنين هيولايى تنها راه در همبستگى ملى و سازماندهى است. سازماندهى و حضور گسترده ى ميليونى و در ميدان تنها راه حل است. توجه داشته باشيد نيروهاى انتظامى و ارتش در نهايت چاره اى نخواهند داشت و به مردم خواهند پيوست.

پانویس:

(۱) این اصطلاح را اولین بار محمود احمدی نژاد در مورد پاسداران دخیل در قاچاق کالا به کار برد.