اخترنیوز مولتی مدیا
روز جهانی زن درپیش است
جمشید گشتاسبی
پیشاپیش به همه زن ها در گوشه و کنار عالم و به ویژه در میهن دربندمان درود می فرستم و دعوت می کنم به هر شکلی که می توانیم ادای احترام کنیم.
درود بفرستیم به زن که زندگی می بخشد. به دنیا می آورد و با همه ی وجود، موجود به دنیا آمده را در دامان خود به مهر و متانت می پروراند.
درود بفرستیم و سپاس بگوییم به زن که زندگی می بخشد، شکنجه نمی کند و اعدام یا تیرباران هم نمی کند.
درود بفرستیم به زنان و اعتراف کنیم میان بی عدالتی های موجود، ندیدن زن و نقش و حضور او در جامعه، از دیرباز تا اکنون تقویم، از بزرگترین و زشت ترین ستم های طول تاریخ بوده و هست.
ندیدن زن ها انکار عشق و مهر است.
ندیدن حزن طاقت فرسای همه ی مادران “خاوران”، ندیدن رنج خانم گوهر بهشتی مادر ستار، ندیدن اندوه مادر پویا بختیاری، ندیدن غم مادر نوید افکاری و بی عدالتی سهمگین رفته بر او که هنوز دو فرزند دیگرش در ناکجائی در میهن در اسارتند، ندیدن ظلم عیان به مادر بهنام محجوبی که با وقاحت به او امکان حضور بر بستر فرزندش را ندادند و ندیدن رنج زنان در بند، نوعی نابینائی اجتماعی و کوری ست.
زنها، مادران و همسران رنجدیده و تحت ستم را گرامی بداریم، زنان مبارز را بستاییم و به همه ی آنان در آستانه ی روز جهانی زن درود بفرستیم و به حضور شان در نبرد با بی عدالتی ها بیندیشیم. از برابری حقوق مدنی آنها با مردان دفاع کنیم و خواستار اعاده ی هر آنچه به ناحق از آنها سلب شده باشیم.
به امید آن روز که در ساحت فرهنگی مان هم واژه های “ضعیفه” و “ناقص الخلق” و تشبیهات و توجیهاتی چون “قول مردانه” ، “زن ذلیل”، “مثل زن گریه می کند!” و “مرد باش!” و امثالهم نیز به بایگانی سپرده شوند.
تصاویری که می بینید نمونه ای از انبوه نماهائی ست که طی سالیان اقامت در این جغرافیای عالم که عاری از نقصان و چاله های فرهنگی، نژادی، سیاسی و جنسیتی هم نیست گرفته ام اما سوژه ها همه زنانی شاد و راضی و محترم و برابر با مردان در عرصه های اجتماعی هستند و بعضاً با فاصله ای نجومی از زن در ایران امروز.
با امید به شادی و رضایت زنان ایرانی
به امید کم شدن فاصله ها و زیاد شدن با هم بودن ها
به امید فردایی بهتر برای همه ی زنان
