سرنوشت برجام بی سرانجام ! عباس ( بابك) رحمتى

 سرنوشت برجام بی سرانجام!

عباس ( بابك) رحمتى

مدتها بود كه جمهوری اسلامی خواب بازگشت به دوران اوباما و سیاست مماشات  او را می‌دید، گمان می‌کرد می‌تواند باز هم با دروغگويى و حقه بازى  باج گیرى كند. خامنه‌ای و روحانى گمان میکردند جهان از قوانین ایستا پیروی می‌کند و خام ‌دلانه و ناآگاه می‌پنداشتند که پارامترهای سیاست خارجی و توازن قوا بین قدرتها هنوز در سال ۲۰۱۵سیر می‌کند و حکومت آنها می‌تواند با توسل به سیاست شکست ‌خورده مماشات، غنی‌سازی اورانیوم را چماق کند و با اتکا به آن از دنیا باج بگیرد.

رژيمى كه تمام كارها و  سياست هاى خارجى خود را براساس ترور و گروگانگيرى پايه گذارى كرده است، تا جايى كه توانسته است، با روشهای مافیایی باج گيرى كرده است. در رابطه با برجام هم، ابتدا تهديد كردن كه اگر تحريم ها را برنداريد ما به غنى سازى  ٦٠ درسدى مى پردازيم و نرمك  نرمك به اين راه ورود كردند. بطوريكه جامعه بين المللي را نگران كرده بودند، رئيس انرژى هسته اى، گروسي سراسيمه به تهران رفت تا با رژيم اتمام حجت كند و نتيجه اش آن شد كه از غنى سازى ٦٠ درسدى عقب نشيند.

گزارش روزنامه حکومتی “وطن امروز”،  اين گفته ما را تائيد مى كند. در همين رابطه تولید اورانیوم فلزی فورى در ایران به دستور روحانی متوقف شده است. اين در حالى است كه خامنه اى براى اخاذى هسته اى قصد داشت با كمك ذوب شدگان در ولايتش، غنى سازى را تا٦٠ درسد افزایش دهند. احتمال می رود که توقف تولید اورانیوم فلزی، بخشی از توافق اخیر رژیم ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد که اسناد آن محرمانه اعلام شده است. خامنه اى نه تنها در مسئله ى هسته اى كه در تمام امورات از واكسن تا اعدامهای زندانيان سياسي، دخالت كرده و مى كند! خامنه اى از ترس سرنگونى رژيم آدمكشِش است كه در تمام امورات كشور دخالت مى كند، اما آنجا كه فشارهاى بين المللى پيش ميايد چرخش قهرمانانه را در پيش مى گيرد. امروز براى برگشت به همين برجام، احتمال می رود که توقف تولید اورانیوم فلزی، بخشی از توافق اخیر رژیم جمهوری اسلامی ایران (خامنه اى) با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد که اسناد آن محرمانه اعلام شده است.

از طرفى سخنگوى رژيم  اعلام كرد بازرسان آژانس، حق دسترسي به پايگاههاي و تاسيسات هسته اى (اتمى) را ندارند. با اینهمه کشورهای غربی تهدید کرده اند که اگر دسترسی بازرسان آژانس به تاسیسات هسته ای در ایران متوقف شود، در شورای حکام قطعنامه صادر خواهند کرد که می تواند پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهد. البته مثل همیشه اگر زِد و بند های  پشت پرده نباشد.

جمهورى اسلامى فكر مي كرد. آمريكا با «به قدرت رسيدن جو بايدن» تمام تحريم ها را لغو خواهد كرد و برجام را براحتى با همان شرایط گذشته خواهد پذيرفت، در حاليكه امروز مى بينيم اينطور نيست و بايدن حذف تحريم ها را درست نمى داند. چرا؟ چون رژيمى  كه مبناى كارخود را براساس ترور و وحشت بنا نهاده  تن به هيچ قرارداد بين المللي نمیدهد. اگر هم اینگونه قرار دادها را بپذیرد ناپایدار است، این تجربه ای است که در طول این سالها دیده ایم. چنين رژيم تماميتخواهی تا شفاف سازى از سياست خارجى خود نشان ندهد و تا از به آشوب كشيدن و دخالت درکشورهای  منطقه خصوصن در عراق و سوريه و يمن دست بر ندارد، محال است آمريكا برجام را بپذيرد. سخنگوى دولت روحانى مى گويد: ابراز تمایل رئیس جمهوری آمریکا برای بازگشت به برجام غیرصادقانه و صرفاً جهت به دست آوردن زمان است. 

 ربیعی سخنگوي دولت تدبير و اميد، آمريكا را متهم به زمان خَريدن كرد و  گفت: “دولت آمریکا تا امروز از برداشتن کوتاه ترین گام که نشانگر تلاش برای اعتماد سازی باشد خودداری کرده است و نمایندگان جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی “هرگز تن به بازی بی پایانی نخواهند داد که هدف از آن خریدن زمان برای دولت آمریکا و به تعویق انداختن لغو تحریم‌ها باشد.”[١] ربيعى سياست «بايدن»  را همان ديپلماسي ترامپى دانست و ناشيانه براى بايدن تعيين تكليف كرد! وى اين سياست را مخرب توصيف كرد و گفت: اين ديپلماسى، آثاری مخرب بر فرآیندهای دیپلماتیک خواهد داشت و می‌تواند پنجره های فرصت (مذاکره) را به سرعت ببندد.”ولی خط و نشانهايى كه در مورد غنى سازى اورانيوم براى (1+5) ميكشيدن برعكس اين گفته ها را نشان می دهد. رژیمی که در خرابکاری به شیطان هم درس میدهد، همزمان با غنی سازی از حمله های موشکی اش در عراق دست برنداشته است و پایگاههای آمریکا درعین الاسد را با راکت مورد حمله قرار داده است تا مذاکره با موشک را بدست آورد!      

این در حالیست که مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی روز گذشته در جلسه شورای حکام این آژانس به چندین مورد از نقض برجام توسط رژیم ایران اشاره کرد و از جمله گفت: رژیم ایران به هیچ‌کدام از پرسش‌های آژانس در مورد برخی یافته ها پاسخ نداده است و بدون اجرای پروتکل الحاقی، نمی‌توانیم صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای در ایران را تأیید کنیم.

خبرگزاری های بین المللی این سخنرانی را بسیار مهم ارزیابی کردند. آنهم در شرایطی که «تروئیکای اروپایی» پیشنویس قطعنامه‌ای را میان اعضای شورای حکام توزیع کرده که به گزارش خبرگزاری رویترز نسبت به کاهش شفافیت اقدامات رژیم ایران ابراز نگرانی جدی شده است. پیشنویس قطعنامه‌ای که مورد حمایت جدی آمریکا نیز هست. چنين تصميمي  است که باعث نگرانی شدید، جواد ظريف وزیر خارجه اش جمهورى إسلامى شده است. آن‌چنان‌که  ميگويد: “حرکت غلطی را اروپایی‌ها با حمایت از آمریکا در شورای حکام شروع کرده‌اند که باعث بهم ریخته شدن شرایط خواهد شد.”

ظريف پيامدها بسيار خطرناك اين پيام را درك كرده است. روزنامه‌های داخلی هم نوشته اند … رفتار آمریکای «بایدن» دنباله رفتار آمریکای ترامپ است و تنها تاکتیک‌ها تغییر کرده و عربده‌کشی‌های ترامپ که گوش جهان را کر می‌کرد به دودوزه بازی های بایدن تبدیل شده است و استراتژی ایالات متحده در مقایسه با دولت پیشین هیچ تغییری نکرده است. راهبرد همان راهبرد فشار حداکثری است…. از طرف ديگر« بایدن» نیز با ارسال یک نامه رسمی به کنگره می گوید: “من دستور این اقدام نظامی (حمله به مقر مزدوران سپاه در مرز عراق و سوریه) را جهت محافظت و دفاع از پرسنل و شرکای خودمان در برابر این حملات و حملات بعدی صادر کردم.”

اکنون خامنه‌ای و روحانی و كل نظام، با دلهره و وحشت به روز جمعه آینده چشم دوخته‌اند که قطعنامه تروئیکای اروپايی با حمایت آمریکا به رأی گذاشته می‌شود. قطعنامه‌ای که در صورت تصویب، بازهم بر تحريم ها و  فشارهای خردکننده علیه جمهوری اسلامی و بحرانی‌تر شدن شرایط خواهد افزود. با چنين فشارهايى که از سوى کشورهای غربی صورت ميگيرد خامنه اى ميداند که  چاره اى دیگر ندارد، كه به چرخشهاى قهرمانه  خود ادامه  دهد. آيا اينبار باز هم با ماجراجویی های رژیم ، برجام  دو باره به سرانجامى خواهد رسيد يا اينكه پرونده سياه جمهورى إسلامى به شوراى امنيت خواهد رفت؟ آيا شوراى امنيت به كمك غرب قصد تغيير روش رژيم تماميت خواه را دارد يا بدنبال منافع خود  هستند و نیم نگاهی هم به حقوق بشر دارند؟!

آیا آمریکا با بایدن تحریم ها را شدت خواهد داد تا خامنه ای را به خوردن جام زهر بکشاند؟ آیا برجام به سرانجامی خواهد رسید؟   

__________________________________________

[١]  گزارش رادیو فرانسه