ته دیگ سوخته جمهوری اسلامی، علیرضا سعیدی

رسانه اختر نیوز از ابتدای کار خود حمایت از پناهجویان، هنرمندان تبعیدی و علاقه مندان به نگارش را سرلوحه کار خود قرار داد و تا کنون نیز ضمن ارج گذاشتن به آزادی بیان  دیدگاه های مختلف را با مسئولیت نویسنده منتشر کرده است.

مقاله ی تحلیلی زیر از علیرضا سعیدی هنرمند جوانی ست که چند سالیست به آلمان پناهنده شده است. او در مقاله ی پیشین خود از  خاطرات و  اخراجش  از دانشگاه برای ما گفت که چگونه زندگی او را تحت الشعاع قرار داد و مجبور به ترک میهن شد. مقاله ی زیر دومین مقاله ی اوست که به موضوع انتخابات می پردازد.

ته دیگ سوخته جمهوری اسلامی

علیرضا سعیدی

همه ما چه خواسته و چه ناخواسته، چه در ایران چه در خارج، چه سیاسی چه غیر سیاسی درگیر خبرهای مربوط به انتخابات کشورمان ایران بودیم و هستیم و هر سال که میگذره، بیشتر این چراغ در ذهنمون روشن میشه که مردم (در حکومت فاسد اسلامی)، هیچ نقش موثری در انتخاب کسی نداشته و ندارند. آقا ما چیکاره بیدیم؟

به قول فرمایش خود روسای جمهوری قبلی، رییس جمهور هیچ کاره ست و بنظر من رییس جمهور فقط پرده رو گرفته بالا و جلوش وایساده که بدن لخت و نحیف حکومت رو از‌ اون پشت کسی نبینه.

تفاهم بر سر استحکام و بقای جمهوری اسلامی، اصل تغییر ناپذیر تمام گروهها و نهله های مختلف و جناههای موجود در این حکومته و خود همین موضوع ناقض انتخاب بین بد و بدتر است. به نوعی، سگ زرد برادر شغاله.

دلیل وجود اینهمه کاندید رنگارنگ و قد و نیم قد، از دید من فقط یک مسئله ست. که اگه فردا روزی خواستند آمارهای عجیب و غریب جعل کنن، بتونن بگن که اینهمه مردم بخاطر علاقه سیاسیشون به کاندید مورد علاقه شون اومدن رای دادن و مثلا نشون بدن که طیف های مختلفی در صحنه حضور پیدا کردن. این کاندیداهای مختلف، واقعا مختلف نیستن بلکه یک روح هستن در چندین بدن و برای ایفای نقشهای مختلف برای نگهداری حکومت.

از نکات جالب توجه در این انتخابات، آغاز فعالیت های انتخاباتی برخی نامزدها در کانال تلگرامه. همین تلگرامی که بخاطر اخلال در وحدت ملی، گسترش فساد، اهانت به مقدسات و ارزش های اسلامی، نشر اکاذیب، اقدام علیه امنیت کشور، کلاهبرداری و هتک حیثیت افراد فیلتر شده و حالا محل محکمی برای تبلیغات نامزدهای غیر محترم ریاست جمهوری ست.

همین شریعتمداری پشمک القطابان، که در دولت خاتمی وزیر بازرگانی بود، و در دولت روحانی، اول وزیر صنعت و معدن و بعد وزیر رفاه و تامین اجتماعی شد، از طرف مجلسی ها تقاضای استضیاح براش شد و وقتی فهمید، استعفا داد و بعد بعنوان وزیر یک وزارتخانه بزرگتر انتخاب شد و در همون مجلسی که میخواستند استیضاحش کنن، رای آورد و خب همین مسئله نشون میده که تعامل خاصی بین طیفهای مخالف سیاسی وجود داره. بهش میگن: جیب من و تو نداره که!!!

همین اسحاق خان جهانگیری حجت الدماغون، میگه من حتی اجازه برکناری منشی خودم رو هم نداشتم. خب عزیز من تو که خودت اینها رو میگی و حتی گفتی که لقای دیدار رهبر عزیزت برات میسر نشده، چطور میخوای رییس جمهور فاقد قدرت و اختیار بشی و منویات رهبر عزیزت رو اجرا کنی؟

برسیم به رییسی، استاد دروغ و رئیس المارمولکان. وزیر ارتباطات دولت روحانی رو متذکر شد که چرا تلگرام رو فیلتر نکردی گوگولی بابا؟ اصلا این فیلتر درست یا غلط، مردم و مسئولین رو ملزم به رعایت اون کردن. حالا سید المکذبین میاد از رانت قدرتیش استفاده میکنه و ستاد انتخاباتیش رو میزنه وسط تلگرام.

نکته حائز اهمیت، دعوت نخبگان ایرانی ساکن آمریکا از سیده با این موضوع که: سید بیا / امضاء: جمعی از اهالی تکیه واشنطن شعبه مریلند. (یکی ربط واشنگتن به مریلند رو برای من توضیح بده؟)

البته نامه ای تکراری که سال ۹۶ هم منتشر شده بود.

شعار سید، شفاف سازیه. حالا یکی بگه دروغ و دونگهای  این وسط چیه؟

سید محرومان، ۴ سال پیش برای تبلیغاتش از رانت امام رضا هم استفاده کرد. ارزاق میفرستاد دم خونه مردم از طرف آستان قدس. فقط نمیدونم چرا ادامه پیدا نکرد؟! فکر کنم ترسیدن امام رضا ورشکسته بشه.

سید تو اگه فساد ستیز بودی، از همون سالهای اول انقلاب تا الان که توی دستگاه قضا (بیشتر غذاست البته) هستی، چشمت رو روی اینهمه فساد نمی بستی. کور بودی؟ ندیدی؟

حالا هم میگه مردم خونه هاشون رو بکنن ستاد انتخابات واسه من. خب برادر من، عزیز من، جان من، بیشعوررررر، چند درصد مردم خونه و مغازه و دفتر دارن؟ شاید منظورت دوست و رفیقاتن که خونه هاشون چنتا چنتاست. البته معلومه چرا اینو گفته. خواسته پس فردا بگه مردم بصورت خودجوش اینکارو کردن و ببینین همه جا عکس من هست! ببینین همه چه عاشقانه پوسترای منو چسبوندن به شیشه توالتخونه هاشون….

عزیز هموطن من، این انتخاب بین بد و بدتر نیست. رییس جمهوری که هیچ قدرت و اختیاری نداره (به گفته خود سید خندان خاتمی و ممتوتی و روباه بنفش)، هیچ تفاوتی هم با قبلی ها و بعدی هاش نداره. به قول جواد ضخیم، سیاست های کشور رو میدان تعیین میکنه. حالا کدوم میدون؟ بهارستان یا کرملین؟

کاندیدی که با دروغ و فریب میاد جلو اونم همین اول کار، مطمئنا در حین مسئولیتش هم دستش میره تو جیب من و تو (یهویی دستش چسبی میشه! و کلا میچسبه به اموال و زمین و طبیعت و ….)

جمهوری اسلامی، ته دیگت سوخت. زیرشو خاموش کن و برو….

با تشکر از دوست عزیزم، مجتبی واحدی