آخرین بدرود با اکرم بشاورد

آخرین بدرود با اکرم بشاورد


کریم عزیز،

از دست دادن یار و همدمی که پنجاه سال پیش جوانه عشق را به زیست درمی‍آورد و در گذر زمان آن را پیوندی تنومند و پر بار می‍کند، اندوهی‍ست که بزرگی آن را فقط می‍توان در تناسب با آن پیوند گمان زد. پیوندی که  در گذر از دلهره سالهای جدا از هم ماندن  و سپس آرامش در کنار هم بودن ، در سوگ از دست دادن‍ها و شادی آفرینش ها، در نجوای خاطرات گذشته و گفتگوی آرزوهای آینده،… قوام بیشتری می‍یافت. در این سالها و بویژه ماهها و روزهای آخر که تیمارگر یار بودی، نه او جز تو از کسی یاری طلبید و نه تو حاضر بودی کسی جز خودت از جسم نحیف و جان رنجورش مراقبت کند، مبادا که آسیب بیشتری ببینند. تسلی دهنده اما آن نقشی است که از مهربانی و خوشرویی اکرم و محبت و وفای تا آخرین دم تو، در خاطر زده شد.

برای کریم،آرش، نیما، زهرا و خانواده های شامبیاتی و بشاورد آرزوی شکیبایی و سلامتی داریم.

ناهید حسینی- اصغر جیلو- منیژه ناظم- مراد خورشیدی- سارا روان- اسماعیل وفا یغمایی- رضوان مقدم- فرح گلزاری- نرگس کرمانشاهی- بهرام گلزاری- بینا حجازی- نیکروز اعظمی- چنگیز امیری- امیر خرد نیک- داریوش ظفری- ناهید بارور- کاوه هامونی- علی محمدی- هوشنگ اسدی (هواس)- علی یعقوب وند- کامبیز مصلحی- فرحناز عمادی- حمید مهدیانی- نسرین نیرومند- مهدی دربهانی- رامین معلم- عباس رحیمیان- کامران مصلحی- مسعود صدیق- شهلا فرید- فریدون احمدی- دورتئا دوستدار- بیانکا دوستدار- مینو فروغ -آناهیتا مهدی پور- حمید مهدی پور- داریوش بی نیاز-محسن بنایی- تیمور بزرگی- مرجان گرگانی- رحیم قلعه دار- وجیهه منادی- عباس سلیمی – یزدان شهدایی – مریم سطوت- خسرو فتاپور- ناهید کشاورز- بهروز عرفانیان- ثریا زعفرانی- مهین ارجمند- فرامرز پاکروان- مهدی پرویز- جمال جمیلی – منصور ولدی – اختر قاسمی- همایون فاتح- ترانه فاتح – مژگان کاهن – رضا کاظم زاده- ارژنگ برهان آزاد- طاهره زند شیراز- داوود خدا بخش- فاطمه فریدی- امیر دها –  شهرزاد نعلینی- فرزاد قنبری، آرش جودکی، مسعود نقره کار 

زمان:

پنجشنبه دهم فوریه از ساعت 10 صبح

مکان: آرامگاه کرپن    

Am Entenpfuhl 

50170  Kerpen

 

Facebook Comments Box

About اختر قاسمی

فرزند نفت ام. در گچساران بدنیا آمدم و در مسجدسلیمان شهری که با نفتش، با شیره ی جان خود و مردم مهربانش ایران نوین را ساخت، بزرگ شدم. از سال 1984 در خارج از کشور زندگی میکنم. در آکادمی هنر در اشتوتگارت تحصیل کردم و بیش از سه دهه است که به کار رسانه، عکس و فیلم و فعالیت های فرهنگی و حقوق بشری مشغولم. به امید آزادی و برقرای دمکراسی در میهنم زنده ام و تلاش میکنم. آرزوی دوباره دیدن شهر عزیزم را دارم و دلم برای شقایق ها و کوه های شهرم خیلی تنگ شده ....

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *