اخترنیوز مولتی مدیا
بابك رحمتى
اولين نوروز “زن زندگى آزادى” بر تمامى مبارزان راه آزادى و آزاديخواهان خجسته باد.
یادش خوش باد ، زمانى كه به دبستان می رفتيم ،یک هفته قبل از نوروز بچه ها باهم می رفتند از مغازه برای دوستانشون “کارت تبریک” ميخريدن ،امروز به آن می گیم «کارت پستال» و اكنون بايد گفت؛” يادش گرامى باد”! كارت پستال را به دوستان براى خجسته باد نوروز ميخريديم! هرچند همیشه پدر و مادر ها واسه این کار کلی قُر می زدن که آخه واسه چی به دوستانی که درست کنارتون و در یک نیمکت می نشینید ،باید کارت تبریک بدهید؟!! ولی كجا بود، گوش شنوا؟! همه باعشق به دوست در حال رقابت بودند تا قشنگترین کارت تبریکها را براى آنها بخرند و به دوستانشون بدهند! آن زمان کارت تبریکها را تو کتابفروشی ها می توانستيم پیدا کنیم که روی پایه های مخصوص گذاشته بودند و دل ما غنج[١] می زد که کدام يكى را بخریم! و جالبتر اينکه تصویر روی این کارتها یا عکس گل بود، یا كودك و یا عروسکى زيبا در حال عشوه و بازى بودند. بعدها بعضی کارت تبریک ها هم ، بشكل دو بُعدی یا سه بُعدی به بازار آمدند. مثلا عکس خانم ژاپنى بود که با تکان دادن کارت انگار به شما چشمک می زد! از همه مهمتر در بین کارت تبریکها عکس دو نفره خانمها و آقایونی بود که در واقع هیچکدومشون نه به نوروز ربط داشت و نه به بچه های تو سن و سال ما! اما اون روزها اینها مهم نبود، چیزی که مهم بود این بود که به کسانی که دوستشون داشتیم یک هفته جلوتر از نوروز با دادن این کارتها و پیامی که پشتش نوشته بودیم، نوروز را خجسته باد بگوييم! حتی پیام پشت این کارتها هم قشنگ بود: « امینی دشمن سیب زمینی، نوروز خجسته باد» یا « نمک در نمکدان شوری نداره، دل من طاقت دوری نداره، برو تا بعد از نوروز ببینمت!!!» نوروزت خجسته باد! ظاهرا این روزها این مراسم در بین بچه هاى نسل نو کم رنگ شده یا حداقل رفته تو دنیای مجازی! امیدوارم محبتها مجازی نشده باشد! به یاد دوران کودکی و کارت های تبریکی که نه به فرهنگ ما و نه به سن و سال ما ربط داشت ، ولى کلی صفا داشت. نوروز را به همه شما عزیزان شادباش می گوييم و تندرستى و مهر افزايى برايتون آرزو ميكنم. نوروز١٤٠٢
