رونمایی از کتاب نویسنده مسجدسلیمانی؛ گزارشی از فرشید خدادادیان

کتاب «ستاره‌های پروین» اثر سارا یوسفی نژاد، روز جمعه پنجم خردادماه و همزمان با سالروز اکتشاف نفت در ایران و روز مسجدسلیمانٰ، با حضور تعدادی از نویسندگان مکتب ادبیات جنوب در تهران رونمایی شد. در این مراسم که با حضور ویژه ی سید علی صالحی و علاقمندان در کافه فرهنگی مانا برگزار شد، اردشیر صالحپور، هرمز علیپور، قباد آذرآیین، فرشید خدادادیان، فریده چراغی و پروین محمدی به ایراد سخنرانی پرداختند و در پایان نیز مراسم رونمایی از کتاب داستان بلند «ستاره‌های پروین» انجام گردید.
اردشیر صالح پور: مکتب ادبیات جنوب، خیس از بوی نفت است
اردشیر صالح‌پور پژوهشگر و استاد دانشگاه، با اشاره به تقارن رونمایی از این کتاب با اکتشاف نفت در مسجد سلیمان گفت: خوزستان همواره نامش خیس از بوی نفت است. امروز مقارن با روز اکتشاف نفت و روز مسجد سلیمان است. امروز یکی از فرزندان نسل سوم دل در گرو مسجدسلیمان دارد و حکایت از ظهور نوابغی در این سرزمین نفت خیز دارد.صالح ‌پور افزود: مسجد سلیمان عزیز ماست. هم اکنون در فقر زندگی می‌کند و نفت برای ما مواهب بسیاری داشت که حاصل آن ظهور نوابغی در اینجاست.
هرمز علی پور: ذات انسان باید هنرمند باشد
هرمز علی‌پور شاعر مطرح کشور در این مراسم گفت: خیلی از آدم‌ها استعداد نوشتن را می‌ توانند داشته باشند، اما ذات انسان باید هنرمند باشد و نویسنده این اثر بدلیل اینکه دختر محمدمراد یوسفی نِاد شاعر مسجدسلیمانی است این ویِژگی را دارد. وی اظهار داشت؛ داستان در آینده اتفاق می‌افتد. استفاده از شخصیت‌های اساطیری و استفاده از هفت پرنده، تمامی توصیف‌های کتاب با جان‌مایه شاعرانه است.داستان، تخیلی است و بعد به مسائلی برمی‌گردیم که تازگی دارد و مربوط به مسائل روز اعم از محیط زیست و آسیب‌پذیری زمین است که در نوع خود جالب است.
قباد آذرآیین: اثری آینده نگرانه و قابل تامل
قباد آذرآیین، داستان‌نویس و منتقد ادبی هم گفت: از نگاه من، کتاب چند لایه دارد؛ لایه نخست آمیخته با سمبل‌ها بود و مشخص است که زمان داستان زمان حاضر نیست. اگرچه به زمان حال هم برمی‌گردد.وی افزود: این کتاب داستان بلند است و نویسنده نوپای ما دقیقا در انتخاب راوی دانای کل درون ذهنیات شخصیت‌ها را کاویده و مسائل دقیقا با سبک و سیاق داستان و عناصر داستان هماهنگ می‌شود. همه چیز در خدمت آن چیزی است که نویسنده باید روایت کند.
فرشید خدادادیان: نیازمند تقویت نگاه زنانه به تاریخ و ادبیات هستیم
فرشید خدادادیان، پِژوهشگر تاریخ و فعال در حوزه میراث صنعتی با گرامیداشت پنجم خرداد، روز مسجدسلیمان خاطر نشان کرد ادبیات نفتی و مکتب ادبیات جنوب، با احترام تمام به قلم و دانش اساتید حاضر، کلان روایتی مردانه و مذکر داریم و ما برای گریز از این به تعبیر رضا براهنی “تاریخ مذکر” نیازمند تقویت نگاه زنانه به تاریخ و ادبیات هستیم.بانوان و دختران ایرانی و خصوصا مسجدسلیمانی باید هراس از نوشتن و خلق آثار ادبی و تالیفی را کنار بگذارند و تولید ادبی داشته باشند.کاری که خانم یوسفی نژاد و دیگر بانوان محترم ایرانی و خوزستانی و مسجدسلیمانی انجام می دهند فارغ از محتوا، از این منظر ارزشمند هستند که کلان روایت های مردانه را تعدیل خواهند کرد. خدادادیانٰ با اشاره به حوزه تخصصی “تاریخ آینده” future history گفت: روایت داستانی نویسنده از سال۲۰۷۰میلادی، واجد این نکته مهم هست که ما باید امروز با زمین و محیط زیست مهربان تر باشیم تا دغدغه های محیط زیستی امروز تا آن هنگام برطرف شده باشد.
شعرخوانی بانو فریده چراغی
در ادامه این مراسم، بانو فریده چراغی، شاعر و ترانه سرای بختیاری و پژوهشگر ادبیات فولکلور با دعوت دکتر صالحپور پشت تریبون قرار گرفت و غزلی با نام «کْنار» به متن زیر برای باشندگان خواند که با استقبال و تشویق روبرو گردید؛
اگون شاعره سینه مُلا کُنار
غزل سی کسی خونده تالا کُنار؟
همه رَهدن ایلاق و ایخونه بیت
سر چاله دلسرد مالا کُنار
خوم و ای دلِ تنگِ بی کس یه رو
چَم رو نشستیم مِن سا کُنار
یه بادینه وُرکرد و بارون گِرهد
که تُرنامه ایشوند وابا کُنار
دلِ تنگ نادُم مِن تَهده ای
اِجُمنیس و ایخوند لالا کُنار
تشی وست مِن لِر، بَلیطانه سوهد
بریده پَل و کَنده مِینا، کُنار
تیا سورِ کی نیخو وا یک بوویم
نوشتن گنه کی نه مَر پا کُنار
سرِ لاش چشمه، سر لاشِ رو
چه دُندال تهلی کُنه داکُنار
ایخونه ز بَرد و ز تیفون و تش
گِلینُم پُر ایبو ز حَرسا کُنار
پروین محمدی: سارای عزیز ما سفیر فرهنگی مسجدسلیمان است
بانو پروین محمدی، از فعالان فرهنگی و دوستداران مسجدسلیمان نیز در این مراسم با اشاره به پایگاه خانوادگی خانم سارا یوسفی نژاد و تاثیری که از پدر و محیط فرهنگی خانواده مسجدسلیمانی در تهران و هم اکنون در خارج از کشور داشته و دارد به این نکته اشاره کرد که دخترانی همچون سارای عزیز که در خارج از کشور کار و زندگی می کنند سفیران فرهنگی مسجدسلیمان هستند. وی با گرامیداشت یاد و نام برجستگان مکتب ادبیات جنوب همچون یارعلی پورمقدم گفت جنبش زنانه ایران نیازمند کارهای فرهنگی بیشتری از این دست است و امیدواریم آثار بعدی سارا را نیز ببینیم و استفاده کنیم.
سید علی صالحی: خوشحالم که مکتب ادبیات و فرهنگ جنوب رهروانی جوان دارد
چهره ی شاخص شعر و ادبیات ایران و شاعر ایرانی شناخته شده در سطح جهان گرچه بدلایل شرایط جسمانی خاص، از ایراد سخنرانی معذرت خواست، اما تا پایان نشست در مراسم حاضر و در حاشیه این نشست به علاقه مندان حاضر گفت؛ خوشحالم که علیرغم تمامی مشکلات و محدودیت ها و محرومیت ها، چراغ ادبیات همچنان روشن است و خصوصا مکتب ادبیات و فرهنگ جنوب رهروانی جوان دارد.
سارای نژادی: در رویا هم نمی دیدم چنین اساتیدی در رونمایی کتابم شرکت کنند
نویسنده کتاب «ستاره‌های پروین» ضمن تشکر از باشندگان و پخش پیام صوتی پدرش، محمدمراد یوسفی نژاد از حاضران در جلسه تشکر و گفت؛ در رویا هم نمی دیدم که چنین اساتیدی در جلسه رونمایی نخستین کتابم شرکت کنند.وی با تشکر از آقایان صالحپور، آذرآیین و خدادادیان که متولیان اصلی برگزاری نشست بودند افزود؛ از پدرم بابت داشتن چنین دوستان بزرگواری سپاسگزارم. وی با اشاره به مسائل محیط زیست در اثر خود گفت: ستاره‌های پروین به دنبال طرح یک سری سوال‌ ها و دغدغه های فلسفی و همچنین زیست محیطی در ذهن خواننده است.نژادی با اشاره به مطالعات خود در زمینه اساطیر یونان اظهار داشت: رشته خودم فلسفه است و تاریخ و رمان‌ های بسیاری خوانده‌ام و این کتاب برآیند همه اینهاست اما از کتاب خاصی الهام نگرفته ‌ام. در پایان این نشست از کتاب رونمایی بعمل آمد و نسخه هایی از کتاب با امضای نویسنده به حاضران اهدا گردید. ستاره‌های پروین توسط انتشارات زرین اندیشمند تهران با موضوع داستان‌های فارسی – قرن ۱۵ و در تیراژ پانصد نسخه به بازار کتاب ارائه گردیده است.
در خلاصه داستان کتاب آمده است: ایوا و آدم، زوج جوانی هستند که در سال۲۰۷۰ در شهر لندن زندگی آرام دارند.آدم معمار است و طراحی منظره انجام می‌دهد.ایوا فارغ‌التحصیل رشته محیط زیست است و در پروژه‌ های تحقیقاتی مشغول به کار است اما مهمترین دغدغه او بحث وجودی است.وجود فیزیکی انسان، آینده او و پدیده ‌هایی که با آن رو به روست. ایوا که سال ‌ها پیش در دانشگاه رتردام روی پروژه ‌ای نافرجام برای حفظ محیط زیست و بقای بشر کار می‌کرده، به خاطر مخالفت ‌های شدید سازمان‌ های مختلف و بی‌ نتیجه ماندن نظریه‌اش، از ادامه کار دست می‌کشد. او به طور ناگهانی متوجه می‌شود که باردار است و باید برای زندگی خود و فرزندش، تصمیمی جدی بگیرد یا پیرو همه آن پژوهش‌ها و پیش‌انگاره‌ها از قوانین زندگی سرپیچی کند و بر خلاف جریان آب شنا کند و یا چشمش را روی همه آن باورها ببندد و با طبیعت همسو شود. در میان این جدالی که در درونش رخ داده، افرادی از یک انجمن خیریه با او تماس می‌گیرند و راه جدیدی را پیش پای او می ‌گذارند.