هوای تو !

پورمزد کافی (منظر)
شعر :۱۱۰
هوای تو
______________________________________
من گم در هوای تو بودم
در آن هوا
که تو باشی و من
در آن هوا که به مستی سخن ساز میکند سوسن
من گم در هوای تو بودم
در آن هوا
که تو باشی
و ترس آسیمه سر از من بگذرد
وز مرگ خویش
دراین بهار
به شیون
جامه بر دّرّد
من گم در هوای تو بودم
در آن هوا که بخندم
به روزگاران دلگیری
که شعری بخوانمت
با خوش ترین آهنگ اساطیری
از تهمینه ای که تویی
بر بالین خواب من
از دشت قرنفل
بر پهنه ی آفتاب من
من گم در هوای تو بودم
در آن هوا که بگریم ز شادی
در آن هوا
که بخندم به درد
در آن هوا
که رها کنم عقاب دلم
به آزادی
من گم در هوای تو بودم
در آن هوا که از شور
بی وقفه ببارم
و پاسخ مرگ را
در هجوم این پاییز
صراحی از صلات جام ستاره بردارم
دسامبر ۲۰۱۴
آذر ۱۳۹۳- آلمان
Facebook Comments Box

About بابک رحمتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *