فرحناز عمادی
این “سرود ایران زمین” را هدیه میکنم به ملت ایران زمین و کشورم ایران. این شعر را اولین بار در سپتامبر ۲۰۱۶ نوشتم و از آنجایی که بسیاری از شعرهای من در زمانی که قصد داشتم مجموعه شعری چاپ کنم به شکلی غیر منتظره از بین رفتند، احساس من را از چاپ شعر ربودند. اما روزی شعرهایی که هنوز در دستم هستند را امیدوارم در ایرانی آزاد چاپ کنم. در ماه های یولی و آگوست و سپتامبر سه ماهی که از کودکی تا نوجوانی در سرزمین خراسان تعطیلات مدارس را گذراندم تمام شخصیت من را پالایش دادند و تمام انرژی من در تبعید از همین مکان ریشه میگیرند همیشه در کنارم هستند. «فرحناز عمادی»
سرود ایران زمین
به نام خردورزی و پشتکار
چو ایران نباشد تن من مباد
بر این بوم و بم چه جنگها گذشت
نهان ملیم چه پنهان گذشت
ارزش خاک من دُر و گوهر است
خاک ایران من بهتر از زر است
اگر فرزند و ثروت این زمین منم
اگر کرد و فارس و بلوچ و آذرم
اگر عرب زبان و ترک منم
نشینم ز جا تا دماوند خیز آورم
نشان شیر و خورشیدِ سه رنگ به جان آورم
تا نگیرم آزادی میهنم ز مذهب
نگیرم آرام و جان می دهم
فرحناز عمادی آگوست ۲۰۲۴