تکه پارگی سرزمین‌ها، ایران در سراشیبی نابودی!

محمود مهمیر،

تکه پارگی سرزمین‌ها، ایران در سراشیبی نابودی!
از ۵۰ سال پیش، برنامه و نقشه‌ی کلان، مافیای سرمایه‌داری جهانی به رهبری آمریکا در راستای تکه‌تکه کردن کشورهای کم‌توان ولی تاثیر گزار در آسیا، آفریقا، خاورمیانه، جنوب خاوری آسیا و جنوب اروپا بوده است. این استراتژدی می بایستی گسترده و بهم پیوسته و پله‌پله و گام به گام به گونه‌ای انجام پذیرد که هرچه بیشتر نیروها و همپیمانان چین و روسیه کمتر و ناتوان‌تر شوند. این سیاست، نه کاری آسان که دشوار، پیچیده و گاه به سختی و آشوب و آشفتگی انجامیده، چرا که روسیه و چین و هم‌پیمانانش هم کور و کر نبوده و کوشیده و می‌کوشند که بازنده نباشند. ولی با یک نگاه گذرا می‌بینیم که چه بخش‌هایی از روسیه جدا شد، در جنوب اروپا یوگسلاوی چندپاره شد، سوریه اکنون ۵پاره خواهد شد، تکه‌هایی از لبنان و یمن هم پاره شده و … جنگ روسیه و اوکراین و … این سیاست باختری با ابزاری گوناگون همچو تحریم‌های اقتصادی، ارتشی، جنگ‌افزاری، فرهنگی، رسانه‌ای و کاربردهای سایبری، الکترونیکی و جاسوسی مدرن همواره در حال انجام است. سیاست مافیای باختری بر این استوار است که دولت هایی دست‌نشانده و سربه راه (مطیع) و میانه و کم خطر را بگمارد و پشتیبانی کند. پس اینک هنگام رفتن چنبره‌ی آخوندی فرا رسیده. پیش از این می بایستی چنبره‌ی آخوندی را هم در پهنه‌ی مالی و هم لشگری و نیز هم‌پیمانانش (نیابتی‌ها و کتائب حزب‌الله و …) ناتوان و اخته کند، و از طرفی هم نگزارد که نیروهای نوگرا، و چپ جانشین رژیم آخوندی شوند. پس دو گروه کاندیدا و آلترناتیو در برنامه‌های کلان‌مافیا جای می‌گیرند؛ مشروطه (یا پادشاهی) خواهان با رهبری «شاهزاده رضا پهلوی»، و دیگری، جمهوریخواهان و… . اینک پرسش بزرگ این است؛ سرنوشت آینده‌ی ایران چگونه خواهد بود؟ بی‌آبی، خشکی و ااحتمال خشکسالی، نشست زمین بخاطر خشک شدن سفره های زیر زمینی  و گسل‌های بزرگ زلزله ،بزرگ‌ترین خطر و نگرانی برای ایران و ایران دوستان است. فرسودگی و ناکارآمدی کارخانه‌ها روز به روز ایران را به پرتگاه شکستی همه گونه می‌کشاند. اگر بشود صنایع، اقتصاد و نیروی پاسدار و نگهبان کشور را بازسازی کرد، ولی آنچه به نشست زمین، خشکی و فروریزش آبهای زیرزمینی برمی‌گردد، چیزی ناشدنی و نزدیک به صفر است. پرسش دیگر این است؛ ما ایران‌دوستان آزادی و برابری‌خواه چه باید بکنیم؟ آیا بدون همبستگی همگانیِ بزرگ و سراسر میهنی، می‌توانیم سامانه‌ای پاک، بخردانه و دموکراتیک از نمایندگان میهن و مردم دوست فراهم آوریم و در روند آزادی، دموکراسی و لاییسیته به دوباره سازی و آبادی رسیم؟ همبستگی تنها راه نجات ما ایرانیان است .
با مهر، مهمیر،
۳۰دی‌ماه ۷۸۶۳ میترایی
۱۴۰۳ سال خورشیدی
۱۹ ژانویه ۲۰۲۵ ترسا مسیحا چلیپایی
Facebook Comments Box

About بابک رحمتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *