پورمزد کافی (منظر)
شعر ۵۴
من اینجایم
به گرداب هول انگیز
به راه نحس
و غمبارش فسرده ی باران
طراوت هیچ باغی
با خود نمی آورد
من اینجایم
در این سکوت مضطرب
در این سالهای سرد
که فانوس یادت
تنها ستاره ی تنهایی ست
من اینجایم
جایی که ماه نیست
و روزهای رنگ پریده
چو شب میگذرند
و یادت
آه
تنها ارغوان ماندگار باغهای بارانی ست
سه شنبه ۲۱ شهریور ۱۳۶۸
۱۲ سپتامبر ۱۹۸۹ المان
Facebook Comments Box