اخترنیوز مولتی مدیا
روزهای برزخی جمهوری اسلامی
مجید شمس
سه حادثه مهم در این هفته های اخیر و آینده، جمهوری اسلامی را به هراس وا داشته است. مروری مختصر بر این “سه گانه” مهم که می تواند موجب بازدارندگی جمهوری اسلامی شود خواهیم داشت.
۱- استعفای برایان هوک، راه مذاکره آمریکا با جمهوری اسلامی را بست.
جمهوری اسلامی ایران استعفای برایان هوک را پوئن مثبتی برای خود ارزیابی می کند، اما نمی داند که در دولت آمریکا، ، پشت هر عزل و نصبی، یک اندیشه ارگانیک و حساب شده نهفته است تا در نبود یک دولتمرد، سیاست هایشان به تنگنا نیفتد.
تخصص آقای برایان آبرامز شخص جانشین اقای هوک، کشورهای دیکتاتور مانند ایران و ونزوئلاست. این سیاستمدار کهنه کار، فردی تاثیر گذار در جنگ ایران و عراق بوده و در قضیه ایران کنترا (حمایت های تسلیحاتی آمریکا به جمهوری اسلامی در جنگ با عراق) نقش مهمی داشته است. از آنجایی که دونالد ترامپ سعی فراوانی کرد تا بلکه جمهوری اسلامی را به پای میز مذاکره بکشاند، اما نتوانست (زیرا مسئولین جمهوری اسلامی منتظر انتخابات ماه نوامبر هستند و به این امید دارند که این انتخابات منجر به شکست ترامپ گردد) یک سیاستمدار خبره و آشنا با مسائل ایران را بجای آقای هوک آورد. اما رهاورد این تحول برای جمهوری اسلامی، رویکردی منفی خواهد داشت و ابقاء برایان هوک برای آنان نتیجه بخش تر بود زیرا وی در جریان آزادی برخی گروگان های طرفین، موفق عمل کرده بود، و این یعنی راه مذاکره با رژیم اسلامی را بلد بود. اما با آمدن آبرامز، درهای مذاکره در طی این ساه ماه باقی مانده نیز بسته شد.
۲- سرنگونی دولت مورد حمایت حزب الله در لبنان ، بیم تضعیف قدرت جمهوری اسلامی در لبنان و یا حتی قطع شدن دست جمهوری اسلامی در لبنان را برای آنان به ارمغان خواهد آورد.
همانطور که پیش بینی می شد حادثه انفجار چهارم اگوست در انبار نیترات آمونیاک در بندر حساس و حیاتی بیروت، منجر به خشم مردم شد و در این بین، حمله مردم خشمگین، دو سویه داشت: “مسئولین ناکارآمد” و “حزب الله”. بلافاصله پس از این انفجار مهیب، حسن نصرالله با سراسیمگی اعلام کرد که “حزب الله” هیچ انبار تسلیحات و هیچ اسلحه ای ندارد و همین دروغ بزرگ، مردم را خشمگین تر کرد. مردمی که از بابت ناکارآمدی دولت در مهار کرونا عصبانی و آماده انفجار بودند. این دومین ضربه مهلک به “حزب آلله” در این دو سه ماه اخیر بوده است. قبل از استعفای دولت “حزب الله” لبنان، چندی پیش آلمان و برخی کشورهای اروپایی بخش سیاسی حزب الله لبنان را نیز در لیست سیاه قرار داده و آن را ممنوع الفعالیت کرده بودند. حال با سقوط دولت حسن دیاب که دست نشانده سازمان تروریستی “حزب الله” بود، این امر موجب تضعیف “حزب الله”، سازمان تحت امر جمهوری اسلامی شده و تبعات سنگینی برای رژیم اسلامی در پی خواهد داشت و تشت رسوایی آنان از بام خواهد افتاد.
۳- در روزی که قرار است دولت جمهوری خواه آمریکا، لایحه تمدید تحریم تسیلحاتی جمهوری اسلامی را به شورای امنیت ببرد، شورای همکاری خلیج فارس نیز خواهان تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شد. این “همزمانی”، نشان از “همگامی” کشورهای عرب منطقه با سیاست های ضد رژیمی دولت ترامپ دارد. دخالت های جمهوری اسلامی در یمن و کمک تسلیحاتی به حوثی ها، و دخالت های آشکارش در عراق، سوریه و لبنان، سران این کشورها را به واهمه انداخته است و از آنجایی که گاهی “ترس” باعث “آگاهی” می شود، شش کشور عرب منطقه را به چاره جویی واداشت، که همانا قطع کردن دست رژیم حاکم بر ایران از تسلیحات کشتار جمعی است. نکته قابل تعمل در این لایحه، وجود کشور هایی چون قطر و عمان که همواره از هم پیمانان سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه بوده اند می باشد. قطر، مانند جمهوری اسلامی، حامی مالی تروریست های حزب الله لبنان و غزه بوده است، و عمان نیز سالیان سال است که نقش واسطه و میانجی در منازعات بین المللی جمهوری اسلامی با کشورهای دیگر را بازی کرده است. این امر، به مثابه جدایی راه این دو کشور از جمهوری اسلامی تلقی شده و حکومت اسلامی ایران را در دنیا و در منطقه، منزوی تر و تنهاتر خواهد کرد.
