اخترنیوز مولتی مدیا
بانوان دوچرخ سوار تابو شكنی می كنند!
عباس( بابك) رحمتی
اين مطلب در قرن بیست و یکم میلادی نوشته می شود، (دوشنبه ١٩ اكتبر ٢٠٢٠ / ٢٨ مهر ٩٩)، بانوی شجاعی در نجف آباد، شهری سنتی،روسری خود را به كناری پرتاب كرده و با موهاى پریشان(۱)، سوار بر دوچرخه ممنوعه اش دستی بر فرمان و دستی ديگر با تكان دادن؛ تابو شكنی نويی را نويد داده و مردم را به اين مبارزه بزرگ فرا می خواند ولی مردم اين شهر سنتی چه بی احساس و چه بی درد از كنار اين فاجعه قرن عبور مينمودند، آنها فقط به تماشای این دختر دوچرخه سوار شجاع، ايستاده بودند، همين!
ما مردان؛ بايد شرم كنيم كه بانوان ايرانزمينمان به خاطر دوچرخه سواری دستگير و جريمه می شوند و به زندان ميروند! بانوان در قرن بيست و يك، از رفتن به استاديوم های ورزشی در کنار مردان محروم ميشوند، دختر آبی خود را به نشانه اعتراض به تبعیض جنسیتی به آتش ميكشد ولی مردان ما به جای همدردی با بانوان، باز برای رفتن به ورزشگاه ها از همديگر سبقت می گيرند و به اين فاجعه رخ داده در ايران نمی انديشند!
در قرن بيست و يكم؛ کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، عفو بين الملل و ديدبان حقوق بشر همه بايد از کوتاهی در انجام وظیفه خود شرم داشته باشند كه از حمایت از مقام انسانيت و “حقوق بشر” نامی ببرند، زيرا در سرزمينی كه خود بيش از ٢٥٠٠ سال پيش، برای اولين بار نسخه اولیه “منشور حقوق بشر” را بر روی استوانه گلی به دستور “کوروش بزرگ” نوشته است، امروز بانوان و دوشيزه های پاکزادش، طبق قوانين متهجر و ايدئولوژيك اسلامی، اجازه دوچرخه سواری در خيابانهای شهرهای خویش را ندارند. سازمانهای حقوق بشری، میتوانند با تلاشهای خود در آينده نزديك و مقابله با رژيم های تماميت خواه و توتاليتر است كه قادر خواهند بود تا خود را از زیر بار اين شرمندگی خلاصی بخشند و با تلاشهای بيشتر این گونه تبعیض ها و تضییع حقوق را از بين ببرند و گرنه جهان و آزادی خواهان جهان به اين سازمانها خواهند خنديد و باز ما خواهيم گفت: چنين ننگی را به كجا خواهيد برد؟
اما ما مردم ايران هم در قبال اين پديده شوم وظایفی داريم؛
-جوانان، خصوصا مردان ايرانزمين، اين قوانين عقب افتاده را بايد برنتافته تا در فرصتی مقتضی از بانوان و دوشيزه ها به صورت جدی تر و سازمان يافته تر حمايت كنند.
-با همیاری يكديگر و با هماهنگی همه آزاديخواهان می توان اين گونه مبارزات را با برنامه ريزی بهتری پيش برد و به عنوان مثال برای حمایت از آزادی دوچرخه سواری برای بانوان، در تدارک يك تظاهرات گسترده بود.
– از وضعيتی كه رژيم گريبانگيرش شده است، بايد کمال استفاده را برد، ديده شده كه سران رژيم مردم پاکنهاد ایرانزمین را در تربيون های مختلف تهديد به ترور و اعدام می كنند. اين قاتلين و لمپن های سياسی بيش از چهل سال است که بر ما حكومت ميكنند، نبايد اجازه داد كه چنين قاتلين و دزدهايی، قوانين قرون وسطايی برآمده از شریعت متحجر ولایت فقیه را به مردمان ما خصوصا بانوانمان اعمال و تحمیل كنند.
-مردان ايرانزمين، برای هميشه به استاديوم های ورزشی نروند و قانون را ملتزم کنند که تا بانوان و دوشيزه هایمان به استاديوم ها نيايند ما هم در چنين مكانهای ورزشی قدم نگذاشته و حتی بازی نخواهيم كرد. بياد داشته باشيم جنبش ضد آپارتايد (نژادپرستی) در آفريقای جنوبی به رهبری “نلسون ماندلا” با اعتراضات و نافرمانی های مدنی، موفق شد تا با جلب حمایت های بین المللی، جامعه بین المللی را متقاعد كند تا تیمهای ورزشی از جمله تیم ملی فوتبال افریقای جنوبی را تحریم کنند(۲). ما هم مي توانيم از طرق مختلف رژيم را تحت فشار قرار دهيم تا دست از فشارهای خود بر مردان و بانوان بر دارد. بدانيم، عقب نشينی رژيم آن را هر روز به خط پايان نزديكتر خواهد نمود.
پيروز باد مبارزات مردمان ايرانزمين!
پانویس؛
(۱): سلمان ساوجی:
