آبان ادامه دارد … افسانه رستمی

یکسال از روزی که مردم به خیابان امدند تا فریاد آزادیخواهی و حق خواهی شان را به گوش جهان برسانند، گذشت. سهم ایرانیان در اعتراضات آبان ماه، گلوله هایی بود که بر سر و سینه شلیک شدند. تعجبی ندارد که بیشتر دولت ها در سکوت غرب و شرق سکوت اختیار کردند و در برابر این همه جنایت و کشتار زبان به اعتراض نگشوده و یا با مخالفان ایرانی همراهی نکردند؛ مواجهه با اعتراضات آبان ماه 98 نشان داد که مردم ایران برای هیچ سازمان حقوق بشری ارزشی ندارد. هم ملت ایران و هم مردمان عادی خاورمیانه، به این نتیجه رسیده اند که زمانی ما برای جهانیان مهم و قابل توجه هستیم که آشوب در کشورهای خاورمیانه خوراکی باشد برای رسانه های دروغ پراکنی که هدایت آنان در دستان عده ای خاص هستند.  اطلاع رسانی جهت دار و ناقصی که صرفا برای خالی کردن جیب همین کشورهای ثروتمند و نادان راه اندازی شده اند . آبان ماه گذشته اوج پلیدی جمهوری اسلامی بود .در طول چهل و دوسال گذشته. بی شرمی و وقاحت جمهوری اسلامی به قدری زیاد شده که مستقیما و بدون ترس از سازمان های حقوق بشری در کف خیابان ملت را به گلوله می بندد و در چشم خانواده کشته شدگان نگاه میکند و با بی شرمی می گوید کدام ابان؟ کشتار در نیزارهای ماهشهر را انکار می کنند و کشتن ۱۷۶ تن انسان بی گناه در آسمان توسط سایت موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را خطای انسانی می نامند و خانواده جانباختگان را تهدید می کنند و بازماندگان آنان را مورد تجاوز و آزار قرار میدهند و رسانه های بی شرمی مثل ایت الله بی بی سی و تلویزیون ضد ایرانی اینترنشنال و شبکه من و تو که نه بلکه تو و جمهوری اسلامی با وقاحت بر جنایات جمهوری اسلامی سرپوش میگذارند. جمهوری اسلامی و رسانه های وابسته به آن در داخل و خارج، هرآنچه که بوی زندگی میدهد را در ایران اشغال شده از ملت گرفته اند. ابان ادامه خواهد داشت و هر ۱۲ ماه سال ابان خواهد بود. داغ چهل و دوساله جمهوری جهل و نکبت جمهوری اسلامی هرگز کهنه نخواهد شد تا روز سرنگونی کلیت نظام نامقدس و خونخوار شیطان صفت.