یکشنبه ها در کافه طنز آقا مهدی

انار شب یلدا

شب یلدا بود و من طبق روال هر سال این شب را با دوستان و رفقای نزدیکم در یک جشن مفصل همراه با رقص و پایکوبی میگذراندم.

درراه برگشت در مسیر بزرگراه منتهی به شهر چشمم به باغهای اطراف رسید که اتفاقا شاخه های درخت انار آن، آن طرف دیوار کاهگلی باغ آویزان شده بود. وسوسه شدم و ماشین را کنار جاده خاکی پارک کردم و به قصد چیدن انارها به طرف باغ رفتم، هنوز به دیوار باغ نزدیک نشده بودم که صدای پارس چند سگ و متعاقب آن حمله ور شدن آنها را از کوچه باغ، مشاهده کردم، دو تا پا داشتم و دو تای دیگه هم قرض کردم و پا به فرار گذاشتم. من بدو و سگها بدو، نزدیکی های ماشین به ناگهان دوتا سگ بزرگ به من حمله ور شدند و دست و پای من را گاز گرفتند. خلاصه با هر زحمتی بود خود را از دست آنها نجات دادم و با دست و پایی زخمی سوار ماشین شدم و با سرعت از آن جا دور شدم…

وقتی مرد در حال پیاده شدن بود گفت: راستی شهرداری در میدان اصلی شهر غرفه فروش میوه جات شب یلدا دایر کرده، یکسری به اونجابزنید…

چند دقیقه بعد میدان شهر بودم که جلوی غرفه یاد شده یک صف طولانی بود.

من ماشین را کنار خیابون پارک کردم و سریع ایستادم تو صف خرید، مردم به شدت مایحتاج شب یلدایشان را، مخصوصا انار میخریدند.

دقیقا درحوالی برگشت به خانه در تقاطع چهارراهی که منتهی به بزرگراه خروجی اتوبان شهر هم میشد در حال عبور از عرض خیابان بودم که یکهو به خود اومدم که دیدم با یک دستگاه وانت بار پر از انار تصادف کرده ام!!! تا قبل از بیهوشی و رفتنم به بیمارستان و تا اونجایی که در یاد ماند، در اثر شدت ضربه وارده و شدت ترمز وانت بار چندین جعبه انار در کف خیابون پخش شده بود، و قرمزی خرد و له شده انارها در کف خیابون با خون ناشی از شکستگی سر  و پای من مخلوط شده بود…

آن شب چشم که باز کردم پاسی از شب گذشته بود و من در بیمارستان بودم، در حالیکه همه رفقای شب یلدایی ام، با کلی میوه و شیرینی آماده بودند که من به هوش بیام و با من شب یلدا را جشن بگیرند…

کمی که سر حال شدم حمید دوست دوران بچگی ام رو کرد به من و گفت: حالا دیگه وقت شادیه، الحمدا… که بهتری و ماها که هر سال شب یلدا با هم بودیم، امشب هم تو را تنها نگذاشته ایم. بعد یک کاسه پر از انارهای دانه شده را به من تعارف کرد، بیچاره حمید از همه جا بی خبر نفهمید برای چه، ولی من اون ظرف انار را با حرص و عصبانیت تمام به طرف ظرف آشغال پرتاب کردم.

قیافه از همه جا بی خبر دوستان بعد از این حرکت و سکوتی که در پی آن بر جمع مستولی شد، واقعا دیدنی بود… ولی خب آنها که خبر نداشتند که این انار شب یلدا، اون روز چه بلاهایی که بر سر من نیاورده بود…!