بمناسبت هشتم ماه مارس، روز زن؛ دکتر بهرام آبار

بمناسبت هشتم ماه مارس، روز زن

دکتر بهرام آبار

پیشینه روز زن به بیش از صد و ده سال قبل، یعنی آغاز مبارزه زنان برای برابری با مردان بازمیگردد. این روز یادگار “کلارا سوفینه زتکین” بانوی سوسیالیست آلمانیست که در کنفرانس دوم بین المللی زنان سوسیالیست در۲۷ اوت ۱۹۱۰ وبرمبنای ایده بانوان ایالات متحده آمریکا، پیشنهاد کرد، روزی بنام روز جهانی زن معرفی شود. او و همرزمانش در ۱۹ مارس ۱۹۱۱ ، با ایستادگی در برابر مخالفت مردان حزب سوسیالیست، اولین روز زن را در دانمارک ، آلمان، اتریش ، مجارستان و سوئیس جشن گرفتند. از سال ۱۹۲۱ببعد، سازمان های زنان همه ساله هشتم مارس را بعنوان روز جهانی زن اعلام کرده و آن روزرا جشن گرفته برای برابری حقوق زنان با مردان راهپیمائی میکنند.

هشتم ماه مارس هرسال بمناسبت پیروزی زنان در مبارزه های برابری حقوقشان با مردان، روز جهانی زن نامیده شده است. این روز به همه بانوان جهان بویژه بانوان ایران شادباد.

گرچه زنان نیمی ازافراد بشرند، تولید مثل وسرچشمه آرامش،عشق و مهر با آنهاست، اما درده ها هزارسال مدنیت و همزیستی انسانها زنان درنا برابری بامردان همواره ازتبعیض، اسارت، بردگی و وزن ستیزی رنج برده اند.

در این زمینه ادیان توحیدی، ساخته و پرداخته خود بشرهم راه کارها را برای مردان آماده کرده اند. درسوره بقره (قرآن) حقوق زن صریحا نصف مرد اعلام شده. درسوره نساء, برای مرد حق اختیارزنان متعدد بطرزی ظالمانه و بدوراز اخلاق ومروت منظورگشته است و روش خشونت وآزار به زنان تجویز شده: بسیاری که خود را روشنفکران دینی مینامند کوشیده‌اند با جست‌وجوی معانی دیگری برای فعل «واضرِبوهن» که در سوره نساء آمده از پاسخ به این پرسش که چرا باید با زنان بخشونت رفتارکرد سرباز زده اند. باید ‌پرسید؛ آیا چنین آیاتی در قرآن، وقوانین آن ریشه‌ دار سنتی و قبیله ای عرب نیست؟ چطور ممکن است “کتک زدن زنان” یکی از فرمان های خداوند باشد؟

دراکثرکشورهای اسلامی بدون توجه به منشورجهانی حقوق بشر, قوانین زن ستیز قران با شدت تمام بمورد اجراء گذاشته میشود. دربعضی کشورها زنان کارت شناسانی هم ندارند وجزئی ازمایملک مرد بحساب میآیند. قرون وسطی اروپا هم صد ها سال زنان را به نحوی ازانحاء وبه بهانه های گوناگون دین ومذهب, مورد تبعیض های خشونت بارقرارداد وحقوقشان را نقض کرد. کشیش های کاتولیک زنان فرهیخه را به دستیاری با اهریمن متهم میکردند وبا شکنجه های دردناک اقرارگیری کرده آنها را بطرز فجیعی میکشدند. آگاهی وافکاری هوشمندانه درملتهای دنیای غرب موجب روشنگری ومبارزه ای فعال برای اصلاح دین وقوانین آن، اروپاییان را از قرون وسطای وحکومت ادیان با تبعیض های رنگارنگ بویژه در مورد زنان بسوی سکولاریسم روانه کرد. روشنگری وجدایی قوانین مطلق دین ومذهب ازاجتماع وامورحکومتی، بمرور برابری زن ومرد وجلوگیری از تبعیض های جنسیتی را نهادینه نمود.

درایران مسئله تبعیض بر بانوان و زن ستیزی مذهبی درکانون مسئله آزادی ودمکراسی قراردارد ومبارزه با آن از۱۵۰ پیش دوران سلطنت ناصرالدین شاه آغاز شد. این مبارزه با انقلاب مشروطیت شدت گرفت. مرتجعین شیعه که هر زمان با استناد به قوانین بر گرفته از قرآن، مانع برکناری تبعیض و زن ستیزی بودند که هنوز هم هستند، با مغلطه کاری از مقام والای زن در اسلام لاف میزنند ولیکن مردان را مالک زنان وحقوق زنان را باندازه نیمی از حقوق مردان میدانند.

رضا شاه پهلوی، درهفده دی ۱۳۱۴ به خواسته بسیاری زنان ایرانی برای رهانی از حجاب، بندهای بردگی واسارت، به درخواست زنان ایران آنان را دربرداشتن حجاب پشتیبانی کرد و در این روز زنان ودختران ایرانی به بخشی از آزادیهای انسانی خود دست یافتند. آنها با رهائی ازیوغ قید وبندها وستیزش مذهبی، اسارت مناسبات قرون وسطائی، قدم به عرصه های نوين اجتماعی و فرهنگی گذاشتند.

در جشن روزآزادی زنان ودختران ایرانی رضا شاه طى نطقى ازبرداشتن حجاب زنان، پيشرفت مقام اجتماعى آنان وتحولى دربرابرى حقوقشان با مردان و سخن گفت: درآن جشن، شاه زنان ودختران ایرانی را به مخالفت با حجاب وعدم استفاده از آن تشويق نمود و اعلام كرد كه بعات تحجر آخوند ها تاكنون نيمى از جمعيت ایران درپنهانی و پشت پرده بسر ‏برده وازخدمتگزاری درجامعه محروم بودند. از طرفی نجابت و عفت زن به حجاب وچادر مربوط نيست، زیرا زنان و مادران ماً اخلاقاً نجیب وعفيف اند.
او افزود: شما زنان ايرانى اين روز را كه روز سعادت و موفقيت شماست بايد روز بزرگى بدانيد و از فرصتى كه بدست آورده‏ ايد براى پيشرفت همه جانبه وخدمت به كشور خود از آن استفاده كنيد. شما خواهران و دختران من براى بهروزی خود و كشورتان اين قدم را برداشته‏ ايد واز نظرقانونى شما هم تراز مردان جامعه ‏ايد. اكنون بايد بدانيد كه كار و كوشش شما براى سربلندى كشورتان خواهد بود و سعادت و موفقيت آينده ايران در دست شماست.

رضا شاه کبیر به فراست دریافته بود؛ هنگامیکه بانوان و مادران درواقع نیمی از مردم ایران درحاشیه اجتماع در بردگی و اسارت باشند، پرورش کودکان و جوانان ایرانی به نتیجه مطلوب نخواهد رسید و توسعه و سازندگی، نوآوری و پیشرفت اجتماعی ممکن نخواهد بود. در واقع، این امرتحقق یکی از آرزوهای جنبش مشروطیت برای رهائی زنان ایران از اسارت مناسبات قرون وسطائی و دستیابی به نوآوری و توسعه ملی، پس ازسالها مبارزه و پیروزی، ساختارسیاسی واجتماعی جامعه ایران را بکلی دگرگون کرد و راهگشای تحولات پر اهمیتی برای بانوان ومادران ایرانی شد.

نزدیک به شست سال پیش قانون انتخابات ایران بدستور محمد رضا شاه پهلوی تغیرداده شد و یکی از مهمترین بخش آن شرکت زنان در شرایط حقوقی مساوی با مردان در انتخابات بود. زنان برای نخستین بار همراه مردان توانستند درتعین سرنوشتشان نقش مهمی بازی کنند و حق رای دادن و حق انتخاب شدن را به دست آورند. در پی آن، قانون حمایت خانواده هم درفروردین ماه 1342 بتصویب رسید. این قانون طلاق یک طرفه را لغو‌کرد، با منع چند همسری حق درخواست طلاق را به زنان داد. حق سرپرستی کودکان نیز پس از طلاق یا درگذشت پدر به مادر سپرده ‌شد.

42سال پیش خمینی مرتجعی کینه توزو خدعه گر با استناد بقوانین قران، برگرفته از قوانین رایج بیابان ‌گردان وقبائل چادرنشین شبه جزیره عربستان، که ۱۴۰۰ سال پیش مرسوم بود و هنوزهمانگونه رایج است، کلیه قوانین حقوق زنان را باستثنای حق رای دادن و حق انتخاب شدن که بنفع او بود لغو کرد. امید است که حکومت پسا اسلامی، حکومتی پارلمانی مردمی بدون دخالت دین و مذهب وهرگونه تبعیضی بویژه برابری ارزشها وحقوق زنان بامردان برطبق منشورجهانی حقوق بشرودیگرمیثاقهای بین المللی، مردم ایران را به آزادی، امنیت و رفاه همگانی برساند

11 اسفند 1399‏‏

 

مقاله به انگلیسی و آلمانی:

International Women’s Day on March 8, 2021

March 8th is International Women’s Day every year to mark the success of women in the struggle for equality.

Congratulations to all women in the world, especially women in Iran.

Although half of the population in the world are women and are the source of harmony, love and tenderness, they have been exploited oppressed, discriminated and denied emancipation by men for many thousands of years.

The monotheistic religions created by men are clearly the main supporting force in this relationship.

For example Islam: In the Surah Al-Baqarah of the Koran, the rights of women are explicitly defined as half of men.

In Sureh An-Nisa; is the right for men to be able to marry several women, approved far from all ethics and morals. In addition, the exercise of violence and chastisement (“beating”) of women is prescribed.

Many who call themselves religious scholars and intellectuals have tried to find other meanings for the verb “to beat” to no avail. When asked why the women need to be beaten, they have no answer.

It should be considered: Isn’t the existence of such verses in the Koran a sign of the inferiority and absurdity of this book and the laws derived from it? It is unbelievable that “beating women” is a command from God.

In most Islamic countries, regardless of the universal declaration of human rights, the anti-feminist laws of the Koran are strictly enforced. In some countries women do not even have their own ID and are considered the man’s property.

Medieval Europe for hundreds of years violated women’s rights and their personalities in various ways under various pretexts of religion. Catholic priests accused cultivated women of overpowering powers (witches) who resulted in an inquisition trial supported by torture and witch burning.

Finally, the Reformation of religion and its laws, self-confident, wise thinking led to enlightenment and a restless striving for secular democracy, which freed Europeans, especially women, from the Middle Ages and religious rule. The enlightenment and the separation of the absolute laws of religion from social and governmental matters gradually led to a balance in civil society and the emancipation of women, which led to the inhibition of gender discrimination.

The event of Women’s Day was more than a hundred years ago. It all started with a woman! Around 110 years ago, Clara Sofina Zetkin and other brave women’s rights activists founded “International Women’s Day” as a day of women’s struggle and action for the right to vote and equal rights. 

This day commemorates the German socialist who, at the second international conference of socialist women on August 27, 1910, proposed that one day of the year should be designated International Women’s Day, based on the idea of ​​women in the United States.

She and her colleagues celebrated the first Women’s Day on March 19, 1911, contrary to the point of view of their male colleagues in the Socialist Party in Germany, Denmark, Austria, Hungary and Switzerland. Women’s organizations have declared March 8th as International Women’s Day since 1921 and this day is celebrated as equal rights for women.

The times of socialism are over, but March 8th as “Women’s Day” has remained. However, in the former socialist countries there is hardly anything left of the struggle of women for emancipation and equality.

In Iran, the issue of discrimination against women and religious misogyny is central to the issue of freedom and democracy.

The women’s movement and the struggle for emancipation in Iran began 150 years ago and intensified with the constitutional revolution. 

But because the Shiite backward scholars repeatedly opposed the setting of the discriminatory laws in the matter of women, the emancipation was not realized. Even so, the mullahs hypocritically tried to boast of the high status of women in Islam. But nonetheless, they viewed Islamic women as the property of men. Also as described in the Koran, women’s rights have always been confirmed as half of men’s rights.

Reza Shah Pahlavi supported Iranian women on December 17, 1914 at the request of many Iranian women who wanted to free themselves from hijab, slavery and bondage, he had the hijab prohibited by law. On that day, Iranian girls and women achieved part of the freedoms they were entitled to. They were given new social and cultural freedoms in the area of ​​social affairs by freeing themselves from the yoke and shackles of religious.

During the celebration of the liberation of Iranian women and girls from hijab, Reza Shah gave a speech about the benefits of eliminating hijab from women, equating their social status and changing their rights in a positive way: at this celebration the Shah encouraged the girls and women to seriously oppose the hijab and not use it despite the pressure from men. He said half of Iran’s population lived behind the scenes and in hiding, thereby depriving them of civil status as human beings. A woman’s dignity and decency does not depend on hijab and chador, as the mullahs spread it. A woman must be spiritually and morally noble and strong. 

He added, “Iranian women should view this day, which is the day of their gain and success, as a great day and seize the opportunity for the full development and growth of their country.” You, my sisters and daughters, have taken this step for the good of yourself and your country, and legally you are equal to the men of society. By now you should know that your work and dedication are for the pride of your country and that the future happiness and success of Iran are in your hands.

Reza Shah the Great had recognized; If women and mothers actually remain half of the Iranian people on the fringes of society in slavery and captivity, the upbringing of Iranian children and adolescents will not achieve the desired result and development and construction, innovation and social advancement will not be possible. In fact, this realization, one of the aspirations of the constitutional movement building to liberate Iranian women from the bondage of medieval relationships after years of struggle and victory and achieve national innovation and development, has completely changed the political and social structure of Iranian society and paved the way for which paved the important changes for Iranian women and mothers.

Nearly sixty years ago, Iran’s electoral law was changed by the order of Mohammad Reza Shah Pahlavi, and one of the most important parts of it was the equal participation of women in elections. For the first time, women and men alike could play an important role in determining their own destiny and in gaining the right to vote. The Family Protection Act was then passed in April 1963. The law abolished unilateral divorce, prohibited polygamy, and gave women the right to get divorced. Child custody was also entrusted to the mother after the divorce or the death of the father.

Forty-two years ago, the mullah Khomeini, a vengeful reactionary, enforced his ideas in the name of God based on the rules of the Koran, which were based on the common laws of the desert and the nomadic people of the Arabian Peninsula, which were not up to date even 1,400 years ago. With the right to vote and suffrage of women, he let the exception prevail. It was in his interest to be able to keep the voices of women for himself.

It is to be hoped that after the overthrow of the Islamic Republic in Iran, a people’s parliamentary government without the interference of religion and any discrimination, especially the equality of values ​​and rights of women and men, in accordance with the Universal Declaration of Human Rights and international conventions, will be in force , brings freedom, security, equality and economic well-being to the Iranian people.

Dr. Bahram Abar, February 26, 2021

Zum Internationalen Frauentag am 8. März 2021  

Der 8. März ist jedes Jahr, anlässlich des Erfolges der Frauen im Kampf für die Gleichberechtigung der Internationale Frauentag. 

Herzlichen Glückwunsch an alle Frauen der Welt, insbesondere an die Frauen in Iran.

Obwohl die Hälfte der Bevölkerung in der Welt Frauen sind und die Quelle der Harmonie, der Liebe und der Zärtlichkeit darstellen, werden sie seit vielen tausend Jahren von Männern ausgenutzt, unterdrückt, diskriminiert und ihnen die Emanzipation verweigert. 

Die monotheistischen Religionen, entstanden durch die Männer, sind eindeutig die wichtigste unterstützende Kraft in dieser Beziehung. 

Zum Beispiel der Islam: In der Sure Al-Baqarah des Koran, werden die Rechte der Frauen ausdrücklich als die Hälfte der Männer definiert.

 In Sureh An-Nisa; ist das Recht für Männer, mehrerer Frauen ehelichen zu dürfen, gebilligt fern aller Ethik und Moral. Ergänzend dazu wird die Ausübung der Gewalt und Züchtigung ( “schlagen”) der Frauen vorgeschrieben. 

Viele, die sich Religionswissenschaftler und Intellektuelle nennen, haben versucht, andere Bedeutungen für das Verb “schlagen” zu finden, ohne Erfolg. Bei der Frage, warum die Frauen geschlagen werden müssen, haben sie keine Antwort. 

Es müsste bedacht werden: Ist die Existenz solcher Versen im Koran nicht ein Zeichen für die Minderwertigkeit und Abwegigkeit dieses Buches und der daraus abgeleiteten Gesetze? Es ist nicht Glaubhaft, dass “Frauen zu schlagen” ein Gebot Gottes ist. 

In den meisten islamischen Ländern werden unabhängig von der allgemeinen Erklärung der Menschenrechte die antifeministischen Gesetze des Korans strikt durchgesetzt. In einigen Ländern haben Frauen nicht einmal einen eigenen Ausweis und werden als Besitz und Eigentum des Mannes angesehen. 

Das mittelalterliche Europa hat hunderte von Jahren unter verschiedenen Vorwänden der Religion auf verschiedene Weise Rechte der Frauen und ihre Persönlichkeit verletzt. Katholische Priester beschuldigten kultivierte Frauen, übermächtiger Kräfte (Hexen), die einen Inquisitionsprozess unterstütz von Folter und Hexenverbrennung zu Folge hatte. 

Schließlich führte die Reformation der Religion und ihrer Gesetze, selbstbewusstes, kluges Denken zu Aufklärung und einen rastloses Bestreben für die säkulare Demokratie, was die Europäer insbesondere die Frauen vom Mittelalter und der Religionsherrschaft befreite. Die Aufklärung und die Trennung der absoluten Gesetze der Religion von Gesellschafts- und Regierungsangelegenheiten führten schrittweise zu einem Gleichgewicht in der Bürgergesellschaft und Emanzipation der Frauen, dass zur Hemmung der Diskriminierung aufgrund des Geschlechts führte.

Das Ereignis des Frauentags liegt mehr als Einhundert Jahre zurück. Mit einer Frau fing alles an! Etwa, Vor 110 Jahre begründete Clara Sofina Zetkin mit anderen mutigen Frauenrechtlerinnen den „Internationalen Frauentag“, als Frauenkampf- und Aktionstag für Wahlrecht und Gleichberechtigung. Dieser Tag erinnert an die deutsche Sozialistin, die auf der zweiten internationalen Konferenz sozialistischer Frauen am 27. August 1910 vorschlug, einen Tag im Jahr als Internationaler Frauentag zu benennen, was auf der Idee von Frauen in den Vereinigten Staaten basierte.

Sie und ihre Kolleginnen feierten am 19. März 1911, entgegen dem Standpunkt ihrer männlichen Kollegen der sozialistischen Partei in Deutschland, Dänemark, Österreich, Ungarn und der Schweiz den ersten Frauentag. Frauenorganisationen haben seit 1921 den 8. März zum internationalen Frauentag erklärt und dieser Tag wird als Gleichberechtigung der Frauen gefeiert. 

Die Zeiten des Sozialismus sind vorbei, aber der 8. März als „Frauentag“ ist geblieben. Allerdings ist in den ehemaligen Sozialistichen Länder von dem Kampf der Frauen um Emanzipation und Gleichberechtigung kaum noch etwas zu bemerken. 

In Iran steht das Thema Diskriminierung von Frauen und religiöser Frauenfeindlichkeit im Mittelpunkt des Themas Freiheit und Demokratie. 

Die Frauenbewegung und der Kampf um die Emanzipation in Iran begann vor 150 Jahren und verschärfte sich mit der konstitutionellen Revolution. Aber dadurch, dass die Schiitisch rückständigen Gelehrten sich immer wieder gegen die Einstellung der benachteiligende Gesetze in Sache der Frauen stellten, wurde die Emanzipation nicht verwirklicht. Trotzdem, die Mullahs versuchten scheinheilig den hohen Status von Frauen im Islam zu rühmen. Aber gleichwohl betrachteten sie die islamischen Frauen als Eigentum von Männer. Auch wie im Koran beschrieben, die Rechte der Frauen wurden immer als Hälfte der Männerrechte bestätigt.

Reza Shah Pahlavi unterstützte die  Iranische Frauen am 17. Dezember 1914 auf Ersuchen vieler iranischer Frauen, die sich von Hijab, Sklaverei und Unfreiheit befreien wollten, er ließ  per Gesetz den Hijab verbieten. An diesem Tag erreichten iranische Mädchen und Frauen einen Teil ihrer zustehenden Freiheiten. Sie erhielten neue soziale und kulturelle Freiheiten im Bereich des Sozialwesens, indem sie sich vom Joch und der Fesseln der religiösen, befreiten.

Während der Feier zur Befreiung iranischer Frauen und Mädchen vom Hijab, sprach Reza Shah in einer Rede über die Vorteile der Beseitigung des Hijab von Frauen, die Gleichstellung ihres sozialen Status und eine positive Änderung ihrer Rechte: Bei dieser Feier ermutigte der Schah die Mädchen und Frauen, sich ernsthaft dem Hijab zu widersetzen und ihn trotz dem Druck der Männer nicht zu benutzen. Er sagte, die Hälfte der iranischen Bevölkerung lebte hinter den Kulissen und im Verborgenen, damit wurde ihnen der Zivilstatus als Mensch beraubt. Die Würde und der Anstand einer Frau ist nicht von Hijab und Tschador abhängig, wie die Mullahs es verbreiten. Eine Frau muss geistig und moralisch edel und stark sein.

 Er fügte hinzu: “Die iranischen Frauen sollten diesen Tag, der der Tag Ihres Gewinns und Erfolgs ist, als einen großartigen Tag betrachten und die Gelegenheit für die umfassende Entwicklung und den Aufbau an ihrem Land zu nutzen.” Sie, meine Schwestern und Töchter, haben diesen Schritt zum Wohl ihrer selbst und ihres Landes getan, und legal sind Sie den Männern der Gesellschaft gleichgestellt. Jetzt sollten sie wissen, dass ihre Arbeit und ihr Einsatz dem Stolz ihres Landes dienen und das zukünftige Glück und der Erfolg des Iran in Ihren Händen liegen.

Reza Shah der Große  hatte erkannt; Wenn Frauen und Mütter tatsächlich die Hälfte des iranischen Volkes am Rande der Gesellschaft in Sklaverei und Gefangenschaft bleiben, wird die Erziehung iranischer Kinder und Jugendlicher nicht das gewünschte Ergebnis erzielen und Entwicklung und Aufbau, Innovation und sozialer Fortschritt werden nicht möglich sein. Tatsächlich hat diese Erkenntnis eines der Bestrebungen der Aufbau der Verfassungsbewegung, iranische Frauen nach Jahren des Kampfes und des Sieges von der Bindung mittelalterlicher Beziehungen zu befreien und nationale Innovation und Entwicklung zu erreichen, die politische und soziale Struktur der iranischen Gesellschaft völlig verändert und den Weg für die wichtige Veränderungen für iranische Frauen und Mütter gepflastert.

Vor fast sechzig Jahren wurde das iranische Wahlgesetz auf Anordnung von Mohammad Reza Shah Pahlavi geändert, und einer der wichtigsten Teile davon war die gleichberechtigte Teilnahme von Frauen an Wahlen. Zum ersten Mal konnten Frauen wie Männer eine wichtige Rolle bei der Bestimmung ihres eigenen Schicksals und bei der Erlangung des Wahl- und Wahlrechts spielen. Anschließend wurde im April 1963 das Familienschutzgesetz verabschiedet. Das Gesetz hob die einseitige Scheidung auf, verbot die Polygamie und gab Frauen das Recht, sich scheiden zu lassen. Das Sorgerecht für Kinder wurde auch der Mutter nach der Scheidung oder dem Tod des Vaters anvertraut.

Vor zweiundvierzig Jahren hat der Mullah Khomeini, ein rachsüchtiger Reaktionär, seine Ideen stützend auf den Regeln des Korans, die auf den gemeinsamen Gesetzen der Wüste und das Nomadenvolk der Arabischen Halbinsel basierend, die nicht einmal vor 1.400 Jahren zeitgemäß waren, im Namen Gottes durchgesetzt. Bei dem Stimmrecht und Wahlrecht der Frauen ließ er die Ausnahme walten. Es lag in seinem Interesse, die Stimme der Frauen für sich erhalten zu können. 

Es ist zu hoffen, dass nach dem Sturz der Islamischen Republik in Iran eine parlamentarische Volksregierung ohne die Einmischung der Religion und jeglicher Diskriminierung, insbesondere die Gleichheit der Werte und Rechte von Frauen und Männern, gemäß der allgemeinen Erklärung der Menschenrechte und der internationalen Konventionen gültigen Gesetze, das iranische Volk Freiheit, Sicherheit, Gleichheit und wirtschaftliches Wohlergehen beschert.

Dr. Bahram Abar, den 26. Februar 2021