شعر و داستان

بدرقه جهان ولیان پوز مادر چه کوتاه بود با تو بودنم چه کوتاه بود زمان یاد گرفتنم  همه اش تا عدد صد بلدم بشمرم  آن هم از بس که با تو  جلوی در می‌نشستم  تا انفجارها  را بشمرم   این سوی پل فرار همیشه به تو فکر می کردم زمانی …

تغزل خاموش پورمزد کافی (منظر) اینگونه که در من می نگری باز میمانم از سخن و دریا معنای مرداب های پوسیده می‌شود اینگونه که در من می نگری باز می مانم از نفس و خورشید در کهکشان تلخش نمی تابد اینگونه که در من می نگری باز می مانم از …

زمین مادران؛ پرده ای از زندگی در شوروی اختر نیوز، رمان، زمین مادران، نوشته شهزاده سمرقندی، داستان دختر جوانی است به نام مهتاب، که به وقت زاده شدن مادرش او را چون کدوی سبزی می دید و دایه‌اش او را آفتاب صدا می زد. این کدو- آفتاب- مهتاب، بعدها در …

اختر نیوز دکلمه ی زیبای «آه ای آزادی» از داریوش اقبالی دکلمه ی آه ای آزادی را داریوش اقبالی خواننده محبوب و مردمی سال 1991 به مناسبت نوروز اجرا کرد که بسیار مورد توجه ایرانیان در سراسر جهان قرار گرفت. یکی از علاقه مندان با فرستادن فیلم دکلمه برای ما …

اخترنیوز؛ گلناز غبرایی مترجم کتاب رمان «کسوف»، در باره ی کتاب برای ما میگوید. او در باره ی اینکه چرا با وجود اینکه این کتاب چهار بار قبلا به فارسی ترجمه شد،  اما او به ترجمه ی پنجم آن پرداخت، می گوید. این مقاله چندی پیش در بلاگ رسانه پارسی …

اختر نیوز، زنان بی آسمان نه داستان است و نه افسانه؛ بلکه زندگی واقعی زنانی ست که در جامعه مرد سالار مذهبی هیچ آسمانی ندارند. این سرگذشت ها را افسانه رستمی هر هفته برای ما بازگو میکند. زنان بی آسمان 2 افسانه رستمی مادرم وقتی ۱۳ساله بود مرا حامله شد …

پورمزد کافی (منظر) “کبودستان”پاییز چه می ریزد؟ برگ من و بار من از جان برآشفته آرام و قرار مندر این گذر خاموش دل میرود از دستم می افتد و می میرد از تیغ نگار منامشب ز تب عشقش آتش به فلک افتاد تا باز چه تصمیم است بر شیوه ی …

#اختر_نیوز: سرگذشت آفتاب مجموعه ای از روایت های گوناگون زنان ایرانی که چه در ایران و چه پس از ترک و فرار از ایران در ترکیه از تبعیض و خشونت و تحقیر علیه زنان رنج می برند. سرگذشت آفتاب زندگی زنان تبعید در ترکیه است که به کوشش افسانه رستمی …

پورمزد کافی (منظر) برای مادرم   شب بی ستاره و من بر براده ی شیشه خفته ام بیگاه و بی شکیب تو کجایی؟ اینجا که منم آیینه ها فرو می شکنند یکایک در سکوتی تلخ و عصب در ضجه ی مداوم مرگ رقم می خورد تو کجایی؟ بی سایه و …

پورمزد کافی (منظر) چاووشی ی تاریک نه من خاموشم در این دریغ تیغ از عبور حنجره میگذرد که کشته گان عاشق ترین بودند و ما به سرودی نخواندیمشان هر چند که خاک فروتنانه در نقد آدمی ست باری چه سرگذشتی ست که اعتماد من نیز تمامی ی شکست من باشد …