شعر و داستان

هیـــــــــــــوا از تبار مردگانند و از آوار دیروز بر می خیزند خط قرمز می کشند بر سیمای امروز و پوست خربزه می اندازند زیر پای فردا کاش می دانستند ما هر سپیده افسانه رستاخیز ققنوس را دوره می کنیم بگردند تا بگردیم !

هســـــــوا      به بی خوابی اش می ارزد صدای همهمه رودی است که پیش تر ها رفته بود، دل از دریا کنده دور زده و بازگشته تا محو کند جوهر ممنوعه ها را از دیوارهای کوتاه تا بشوید روبند تاریکی را از سیمای رنگین کمان تا خیس شود باروتهای …

                  هیـــــــــــــوا خورشید را گردن زدند و تیغ کشیدند بر لبخند آفتابگردان ها عشق را سانسور کردند و نور را کشتند به سلامتی تاریکی پیاده روها را گفتند عادت کنید به مرثیه پروانه های سوخته گریه را تقدس کردند ناله هایمان را …

“در مصاف گل” سخت است با خیالت لختی کنار بودن از گل سخن شنفتن با غنچه یار بودن سحر تو در نگیرد کاو را دلی نباشد فرض است بی دلان را در انتظار بودن راه نظر نبندم تا چه ام ز دوست آید ما را مقدر است این در اضطرار …

نقدینه ی عشق را                  باغی شدم به آرزو برگهایش سراسیمه گی هول از هر کجایش دری می نمود و کس به هیچش ز قفلی نمی گشود ستاره ای بودم خاموش در بی زمانی دریایی بودم بی موج در بی مکانی و کاسه …

کتاب «ستاره‌های پروین» اثر سارا یوسفی نژاد، روز جمعه پنجم خردادماه و همزمان با سالروز اکتشاف نفت در ایران و روز مسجدسلیمانٰ، با حضور تعدادی از نویسندگان مکتب ادبیات جنوب در تهران رونمایی شد. در این مراسم که با حضور ویژه ی سید علی صالحی و علاقمندان در کافه فرهنگی مانا …

و این گزینه کجا بود؟  که بنشسته ام بود بر گلوگاه صبح به تیغ تا درنگ این شب تنگ چنان به لحظه ی تردید در نوشت که دست از تو ببایدم میداشت در آستان سرنوشت مرا خیال نرگس تو کجا به خنجر خونین در نهاد؟ که قصه ی پریشم به …

  شعر زیبایی ست  تفسیر کلام فشرده ی نور است در قعر تیرگی و کشنده شکافی بر کمرگاه درد شعر آرامش است گهواره ی پرنیان و بال پروانگان چون نغمه ی نوازش عشقی بر پوست ملتهب قلبم شعر دانایی ست عصاره ی گزینه ها و پیوندهاست ذهن شکفته ی خاک …

پورمزد کافی(منظر) ترا ز آه خود خواندم ز موج درد ز زخمی که در عصب می سوخت نگاهم کردی نور تنوره کشید و آسمان معطر شد گفتی منم به لهجه ی گیاه و علف گریستم و عشق را کفایت همان بود مرا به خویش خواندی نیمی طراوت گلگون نیمی شقایق …

  با من سخن از قامت دلدار مگویید با برگ خزان دیده ز گلزار مگویید چون لشکر عشاق و صف نسترن آمد بیهوده سخن از ره و دیوار مگویید با مست ز خود رفته در این میکده ی غم دیگر سخن از حرمت گفتار مگویید شبنم نچکد بر گل و …