طنز

“عالم هپروت!” مهدی قاسمی موهام بور و طلایی نبود، قهوه ای نبود، سیاه سیاهم نبود. مشکی پر کلاغی هم نبود! میدونید چرا؟ چون تنها چیزی که تو این دنیا اوس کریم به من داده بود، مو بود و کله ام پره مو و هنوز نریخته بود. مو داشتم اما همچی …

فراری ها! مهدی قاسمی همه بدبختی ما از وسوسه های اصغر شروع شد. از روز اول مدرسه که مدام زیر پام می نشست که از مدرسه فرار کنیم و با هم بریم سینما، آخه ما وسط شهر زندگی میکردیم و دو سه تا کوچه اون طرف تر مدرسه چند تا …

غربت واقعی  مهدی قاسمی اون سالها تازه از آبادی برای کارگری به شهر اومده بودم. روزها تو بازار باربری میکردم و شبها هم در گاراژ مش حسن با روزی پنج ریال اجاره رو پشت بام میخوابیدم. صبح تا شب غذام نهایت یک تکیه نون و پنیر بود یا نون و …

اکرام با ختنه! مهدی قاسمی من و دو برادرم با هم تو یک روز رفتیم بیمارستان تا ختنه کنیم. من برادر بزرگتر بودم و اونموقع سیزده سالم بود واون دو برادر دیگه به ترتیب نه و شش سال داشتند. پدر بخاطر اعتقادات مذهبیش و اینکه دلش نمیومد در بچگی بخاطر …

زاد روزم و خاطرات کودکی مهدی قاسمی من در خیابان منوچهری شیراز،زایشگاه دکتر ارشدی ،۲۶ مرداد مصادف با هفدهم آگوست بدنیا آمدم که همزمان است با زاد روز کسانی چون: جورج برنارد شاو (نويسنده انگليسي)،آلفرد هيچکاک (کارگردان انگليسي)، موسيليني (ديکتاتور ايتاليايي)، فيدل کاسترو (رهبر انقلابي کوبا)، ناپلئون بناپارت (پادشاه فرانسه) …

طنز: قبر مجانی!  مهدی قاسمی   بیکار بودم، گیر بودم هرجایی برای کار میرفتم، نشد که نشده بود! کارم شده بود خریدن کارتهای بخت آزمایی، گفتم شاید دری از شانس بروی من باز شود. اما حتی یک پاپاسی هم تو بخت آزمایی نمیبردم، گویا بختم بسته بسته بود. تو این همه مصیبت دنیا، …

طنز: یورگ! مهدی قاسمی وقتی به محل کار جدیدم رفتم با اولین نفری که جدی آشنا  شدم، یورگ بود همکار آلمانی که با هم یک مسولیت مشترک داشتیم و از قضا تو یک اتاق بودیم. مردی پنجاه و پنج ساله لاغر اندام و متوسط القد با موهای مسی – قهوه ای …

طنز: علی بی غم مهدی قاسمی علی شاد و شنگول بود. علی توی مراسم عزای عمه شم بجای گریه جوک میگفت. سعید رفیق شفیق علی بهش گفت: علی تو روح عمت! نخندمون عزای عمته نه عروسیشا! علی معروف به علی بی غم کارش این بود که از صبح تا شب …

تلخ “عمو اصغر”  مهدی قاسمی آب بود، برق بود، گاز بود، زمین بود، هوا خوب! صدا خوب، خدا بود! آب رفت، برق رفت. گاز رفت، هوا بد،صدا بد، خدا رفت…. اصغر این حرفها رو روی تخت تیمارستان هی تکرار میکرد و هر از گاهی هم صداشو کلفت میکرد و فریاد میزد: …

عباس آقای پالوندوز نوشته: مهدی قاسمی عباس آقا مرد شوخ و بامزه با شصت و شش سال سن ، پنجاه سال بود که پالون الاغ می دوخت. عباس آقا تنها پالون دوز شهربود، اما دریغ از یک خر در شهر. حتی خرهای نمکی دیگر با وانت نون خشک می دادند …