Tag Archives: ادبیات

شعر از پورمزد کافی (منظر) دست غمت چه می کند با دل عاشقانه ام شب همه شب نمی برد جز به ره ترانه ام زخمه ی دست تو اگر نرمه زند به تار جان شور غزل به پا شود در همه جای خانه ام شعر سمند سرکشم‌ همچو سپند آتشی …

اختر نیوز، محمد روزبان یکی از چهره های سرشناس سیاسی و فرهنگی شهر مسجدسلیمان است. محمد روزبان پس از انقلاب 57 در اولین دور انتخابات مجلس  از جانب سازمان مجاهدین خلق ایران بعنوان کاندیدای مجلس شورای اسلامی معرفی شد که بیشترین رای را در مسجدسلیمان کسب کرد و به مجلس …

پورمزد کافی (منظر) (۷۸) این دشت منجمد این دشت منجمد این قله ی خموش در خاطرات شکفتن خویش آیا دریای بی دریغ و روشن خورشید را باور نمیکند؟ اینک منم که از دل این دشت هول آتش گرفته به جانم و فریاد می کشم اینک منم گوزن زخمی ی این …

خانه ام «برفی» ست  اختر قاسمی، اولین برف زمستانی امسال در شهر ما کلن از دیشب باریدن گرفت. صبح که بیدار شدم از پنجره حیاط باغچه را دیدم که همه جا سفید شده، درختان، گیاهان، چمن، میز و صندلی ها، بر اساس عادت همیشه بعنوان یک عکاس سریع موبایلم را …

شعر (76)؛ پورمزد کافی (منظر)   بهار آمد بیا و بر مزار من گلی بنشان تو کنج عزلت ما را به بویت آشنا گردان خراب غربت غم را صلایی بر نمی آید بیا و بر خراب غم تو آهنگی دگر برخوان حدیث خنجر هجر تو با نرگس به خون آید …

داستانی کوتاه بر اساس واقعیت: استوار مثل مریم (3)؛ مسیح راهدار اختر نیوز تریبونی ست برای زنان، برای زنان ایرانی و افغان و زنان جوامع اسلامی که بار اصلی زندگی و خانواده را به دوش میکشند اما در جامعه مردسالار از تحقیر و تبعیض رنج میبرند. تاریخ زنان این جوامع …

پورمزد کافی (منظر) (۷۵) تنها تویی به جادوی انگاره ی اسپندیار رویینه ای که فرصت زخمی به گاه چشمت نیز نیست آیینه ی جهان من برابر نهاده بر جاودانگی ورنه مرا در این کارزار از کدام  شادی جهانم نصیب بود؟ ورنه در این ستیز غزال رمیده ی دلم بر ستیغ …

شیطان کجایی؟ مهدی قاسمی قصدم فقط رفتن بود، فرقی نداشت کجا فقط اینکه از ایران برم. نه که اینکه بیکار بوده باشم یا مشکل مالی داشته باشم، ولی کلا از موندن در این فضا و مکان و آدمش و سیستمش خسته شده بودم. اونشب که با داریوش قصد فرار کردیم …

پور مزد کافی (منظر) (۶۳) بگذار این زمان هم تا بگذرد زمانت تا شرزه شیر میهن بر هم زند دکانت تخمی که کشته ای تو از کشته های سوسن باشد که روز دیگر خونین کند دهانت بس شاخه ها شکاندی بس خار بر نشاندی طرفه چه سود بردی در خواب شادمانت …

کلام آخر پورمزد کافی (۴۲) نه ، نه بر دریوزه ی نوشداروی تو هرگز ماندم و نه بر آواز گزاره ات خواندم و این گریز ناگزیر قبیله ی پر کین من تاوان نخوت عجوزه ی عفریته ی تو بود بر زمین من سنگی اگر بر کومه ات زدم نه بر …