پورمزد کافی (منظر) (۷۸) این دشت منجمد این دشت منجمد این قله ی خموش در خاطرات شکفتن خویش آیا دریای بی دریغ و روشن خورشید را باور نمیکند؟ اینک منم که از دل این دشت هول آتش گرفته به جانم و فریاد می کشم اینک منم گوزن زخمی ی این …
Read More »رضا مقصدی: شعری که عاشقانه نباشد، قشنگ نیست.
اختر نیوز، رضا مقصدی، شاعر توانا و گرانقدر تبعیدی، غزل سرای معاصر که او را نغمه سرای طبیعت، شاعر سبز، سراینده ی دردها و رنج ها، شاعر رقص واژگان، زبان احساسات انسانی و شاعر همیشه عاشق نام نهادند. شعر زیر سروده ی تازه ایست از او که زیبایی شعر را …
Read More »شعر؛ بیانیه ی مدفون (26) پورمزد کافی ( منظر )
پورمزد کافی ( منظر ) “بیانیه ی مدفون” (۲۶) من درفش پاره پاره ی قلب خویش را بر دوش می برم با لخته های پریشانی و سایه ی پر جراحت قلبم در شیار درد گم می شود در کجای جهان من شوری نمیگذرد؟ که دمی بر قرار خود باشم در …
Read More »شعر «این اندوه» – پورمزد کافی
پورمزد کافی (منظر) “این اندوه” ولنگار و بیهوده نمی گردد کلاغ چو لکه ی شب آوار نقره ای ماه است که سرب گون به گلوی شیدای قناری فرو میریزد روزهای اسفندی یخ آحین و سنگین و کندند و پاره های ملتهب اسپند به سردی میسوزند خورشیدی مست بر دریچه ی …
Read More »