Tag Archives: وادی عشق،کوی جانان،غزل در ویرانی

“غزلی در ویرانی”(شعر)

    “غزلی در ویرانی”(شعر) (۱۰۹) پور مزد کافی (منظر) در کنار یار فرزانه که اش شعر تر است رهروی باید که او را در خور آن گوهر است در شب شعر و غزل پروای عریانی مکن پرده ای افکنده در راهت که گلگون بستر است پیر نیک اندیش ما …

Read More »